صف بندی زودهنگام حاميان خاتمی در برابر مير حسين موسوی، آفتاب

* برخی از حاميان خاتمی، ديدگاههای امروز ميرحسين موسوی را ناشناخته، مبهم و از همين ‌رو، غيرقابل ارزيابی می‌دانند

* به نظر می‌رسد که لايه‌هايی از اصلاح طلبان حامی محمد خاتمی بيم آن را دارند که از جايگاه سياسی مناسبی در دولت احتمالی ميرحسين موسوی برخوردار نباشند.


آفتاب - گروه سياسی: اعلام نظر سيد محمد خاتمی مبنی بر اينکه يا او و يا ميرحسين موسوی به طور قطع در عرصه انتخابات رياست جمهوری پيش رو حضور خواهند داشت، برخلاف تصور اوليه با واکنش منفی برخی گروه‌ها و چهره‌های اصلاح‌طلب نزديک به محمدخاتمی مواجه شده است. آنچنانکه يک روز پس از موضع‌گيری محمدخاتمی، برخی چهره‌های اصلاح‌طلب حامی او با عدم استقبال تلويحی از طرح نام ميرحسين موسوی، او را گزينه مناسبی برای وضعيت فعلی ندانستند.

بدين ترتيب اگر ۱۲ سال قبل، چهره‌ها و گروه‌هايی که اکنون اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند پيش از طرح نام سيدمحمدخاتمی به دنبال طرح نام و حضور ميرحسين موسوی در عرصه انتخابات رياست جمهوری بودند، اکنون اما همان نيروها حضور انتخاباتی موسوی را با ترديدهايی همراه کرده‌اند.

دامنه اين ترديدها تاجايی است که روز گذشته خبرگزاری ايلنا به نقل از يکی از «مشاورين ارشد محمد خاتمی» و بدون ذکر نام اين مشاور خبر داد که: «نقل قول منتشر شده از سوی خاتمی و مير حسين موسوی در برخی رسانه‌ها درست نيست و خاتمی در جلسه خود با مير حسين صحبتی مبنی بر نيامدن نکرده است».

در همين حال سيدحسن رسولی يکی از اعضای بنياد باران و از نزديکان خاتمی نيز در گفت و گويی برداشت‌های صورت گرفته از سخنان محمد خاتمی مبنی بر عدم حضور خود و متقابلا کانديداتوری موسوی را رد کرده و گفته است: «حتی مهندس موسوی هم تلاش دارد که بتواند خاتمی را متقاعد کند تا به عنوان کانديدای اصلاح طلبان در انتخابات رياست جمهوری دهم اعلام آمادگی کند».

اين عضو بنياد باران همچنين فضای حاکم بر جلسه اخير ميان موسوی و خاتمی را گرم و صميمانه توصيف کرده است.

با اين حال مطابق برخی اخبار ميرحسين موسوی اخيراً در جلسه‌ای با تاکيد بر لزوم قاطعيت در عمل به عنوان يکی از اصلی‌ترين شرايط پذيرش مسئوليت رياست جمهوری گفته است: «‌اگر من به جای خاتمی بودم بعد از توقيف فله‌ای مطبوعات بر سرکار حاضر نمی‌شدم».

آنچه صحت اين گفته منسوب به موسوی و واکنش اعتراضی او در مقابل چنين اتفاقاتی را نيز تاييد می‌کند، توجه به اين واقعيت است که واژه «توقيف فله‌ای» را اول بار ميرحسين موسوی در زمان توقيف مطبوعات و در اعتراض به اين رويداد به کار برده بود.

درهمين حال موسوی لاری نيز ديروز در واکنش به اعلام نظر محمد خاتمی به حمايت تلويحی از کانديداتوری خاتمی در مقابل موسوی پرداخت و از جمله گفت: «اعلام نظر خاتمی در پاسخ به حرف و حديث‌هايی که دم از عدم قطعيت خاتمی می‌زدند صورت گرفت و لذا خاتمی خواست به همه بگويد که در حضور در انتخابات آتی يا به عنوان نامزد و يا پشتيبان قاطع است».

موسوی لاری همچنين شناخت نسل جوان از خاتمی را بيشتر از موسوی دانسته و گفته که بسياری از جوانان در زمان حضور موسوی در قدرت هنوز به دنيا نيامده و شناخت چندانی از موسوی ندارند.

از سوی ديگر، محمدعطريانفر از اعضای حزب کارگزاران سازندگی نيز در سخنانی بدون قرار دادن نام موسوی در کنار خاتمی، محمد خاتمی را کانديدای اصلی حزب کارگزاران معرفی کرده و گفته است که کارگزاران خاتمی را به عنوان کانديدای اصلاحات همسو با خود می‌داند و ما در يک مسير حرکت می‌کنيم.

او پيام جمله خاتمی مبنی بر «يا من يا ميرحسين» را هم چنين تفسير کرده است که اگر خاتمی به عنوان کانديدا مطرح شود به طور قطع ميرحسين به ميدان نخواهد آمد و تمام همت خود را برای پيروزی خاتمی به کار خواهد بست.

محمد عطريانفر همچنين به مانند موسوی لاری، بر شناخت کمتر نسل جوان از موسوی در مقابل خاتمی تاکيد کرده است تا از اولويت خاتمی بر موسوی برای کانديداتوری در انتخابات آينده و تمايل سياسی خود در اين خصوص سخن گفته باشد.

انتقادات و ابهامات اصلاح‌طلبان حامی خاتمی نسبت به کانديداتوری مير حسين موسوی علل و دلايل متفاوتی دارد. برخی از اصلاح طلبان حامی کانديداتوری خاتمی، بر اين اعتقادند که حتی درصورت کنارکشيدن خاتمی به نفع موسوی، فشارهای بيرونی در نهايت، موسوی را نيز وادار به کناره‌گيری از عرصه انتخابات خواهد کرد.

براين اساس برخی گروه‌های اصلاح طلب نزديک به محمد خاتمی حتی معتقدند که هموار شدن مسير برای حضور ميرحسن موسوی در عرصه انتخاب تاکتيکی حساب شده از سوی جناح حاضر در حکومت است. تاکتيکی که مبتنی بر آن با ارائه تضمين‌هايی به ميرحسين موسوی او را ترغيب به حضور در عرصه می‌کند تا متقابلا حضور محمد خاتمی منتفی شود و در مرحله بعد اما موانع لازم برای کنارکشيدن خود مير حسين موسوی نيز ايجاد خواهد شد؛ همچنانکه اين موانع يکبار در سال ۷۶ نيز توانست کارساز باشد و از کانديداتوری ميرحسين جلوگيری به عمل آورد.

از سوی ديگر اما گروهی از اصلاح طبان حامی خاتمی نيز با اشاره به سکوت طولانی مدت موسوی در سالهای ۶۷ تا ۸۷، حمايت از او به عنوان کانديدای انتخابات رياست جمهوری را به نوعی به رسميت شناختن انفعال و بی عملی دانسته و از اين جهت منتقد عبور از خاتمی به سوی موسوی هستند.

اين گروه از اصلاح طلبان همچنين در گفته‌های خود بر اين پرسش اساسی تاکيد دارند که آيا در طول دو دهه گذشته تغييری در مواضع سياسی و اقتصادی ميرحسين موسوی رخ داده است يا که اوهمچنان قصد دارد تا باورهای پيشين خود در زمينه‌های اقتصادی، سياست خارجی و فرهنگی را دنبال کند؟

بر همين اساس به نظر می‌رسد که لايه‌هايی از اصلاح طلبان حامی محمد خاتمی بيم آن را دارند که از جايگاه سياسی مناسبی در دولت احتمالی ميرحسين موسوی برخوردار نباشند. اين دغدغه‌های آنها البته با توجه به دايره اطرافيان ميرحسين موسوی چندان بی وجه هم نيست؛ دايره‌ای که خالی از نيروهای تکنوکرات به چشم می‌آيد و حتی چهره‌هايی همچون مسيح مهاجری و مرندی را نيز در درون خود دارد. آنچنانکه گفته می‌شود برخی نيروهای بلند‌پايه مجمع روحانيون مبارز از ترجيح مهدی کروبی يا گزينه‌ای ديگر بر ميرحسين موسوی در صورت به ميدان نيامدن محمد خاتمی سخن گفته‌اند.

بدين ترتيب و در شرايطی که بسياری از اصلاح طلبان با ابهامات و پرسش‌هايی بی پاسخ در خصوص چهره امروزين موسوی دست به گريبان‌اند، به نظر می‌رسد که داستان کانديداتوری ميرحسين موسوی در صورت گشايش با مشکلات و موانعی اساسی روبرو شود و خود، آغاز يک ماجرای پر بحث و حاشيه در ميان اصلاح طلبان باشد.