ما شرمگينيم! يک و نيم قرن سرکوب و سکوت کافيست! نامۀ سرگشاده گروهی از دانشگاهيان، هنرمندان و روزنامه نگاران ايرانی، به جامعه بهايی

به نام نيکی و زيبايی، به نام انسان و به نام آزادی

به عنوان انسان ايرانی، از آنچه طی يک و نيم قرن گذشته در ايران، در حق شما بهاييان روا شده است، ما شرمگينيم

ما بر اين باوريم که هر ايرانی بايد بتواند "بی هيچگونه تمايزی، بويژه از حيث نژاد، رنگ، جنسيت، زبان، دين، عقيده سياسی يا هر عقيده ديگر،" و همچنين منشاء قومی يا "اجتماعی، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر از تمام حقوق و همه آزادی های ذکر شده" در منشور جهانی حقوق بشر بهره مند شود، اما بهاييان ايران از اولين روزهای ظهور آيين بهائيت، تا به امروزبه خاطر باورهای دينی خود از بسياری از حقوق انسانی محروم بوده اند.

بنا به شواهد و مستندات تاريخی، ازابتدای شکل گيری آئين بابی و سپس بهائی در ايران، هزاران تن، تنها به دليل اين باورهای دينی خود، به تيغ تعصب و خرافه به قتل رسيده اند. تنها در نخستين دهه ميلاد اين آيين، نزديک به بيست هزار تن از وابستگان آن در شهرهای مختلف ايران به قتل رسيدند.

ما شرمگينيم از اينکه در آن دوران صدايی در مخالفت با اين کشتار بربرمنشانه ثبت نشده است و
ما شرمگينيم از اينکه تا به امروز نيز صداها در محکوميت اين جنايت هولناک جسته و گريخته و نارسا بوده است.
ما شرمگينيم از اينکه علاوه بر سرکوب شديد نخستين دهه های حضور بهاييان، در صد سال گذشته نيز، اين گروه از هموطنان ما مورد حمله های ادواری قرار گرفته، منازل و محل کار آنها به آتش کشيده و تخريب شده و به جان و مال و ناموس آنها تجاوز شده اما جامعه روشنفکری ايران در مقابل اين فاجعه خاموش مانده است.

ما شرمگينيم از اينکه طی سی سال گذشته قتل بهاييان، تنها به جرم باورهای دينی شان شکل قانونی به خود گرفته و بيش از دويست بهايی به قتل رسيده اند و
ما شرمگينيم از اينکه گروهی از روشنفکران فشار عليه بهاييان را تئوريزه کرده اند.

ما شرمگينيم از سکوت خود در مقابل اينکه بسياری از سالمندان بهايی پس از ده ها سال خدمت به ايران، از دريافت حقوق بازنشستگی محروم هستند.
ما شرمگينيم از خاموشی خود در مقابل اينکه هزاران جوان بهايی، به دليل باورهای دينی خود و صداقت در بيان اين اعتقادات، از امکان تحصيل در دانشگاه ها و مدارس آموزش عالی ايران محروم هستند.
ما شرمگينيم از سکوت خود در مقابل اينکه کودکان بهايی به دليل باورهای دينی والدين خود، در مدارس و معابر مورد تحقير قرار می گيرند.
ما شرمگينيم از خاموشی خود در مقابل اين واقعيت دردناک که در ميهن ما فشار و تحقير عليه بهاييان به طور سيستماتيک اعمال می شود، تعدادی فقط به خاطر اين باور دينی در زندان به سر می برند و خانه ها و محل کار آنها مورد حمله و تخريب قرارمی گيرد و گاه حتی آرامگاه های مردگان اين گروه از هموطنان ما از تعرض به دور نمی ماند.
ما شرمگينيم از سکوت خود در برابر سياهه طولانی، اندوه بار و دهشتناکِ حق کشی های نهادينه شده در قوانين کشور ما عليه بهاييان، و بی عدالتی ها و فشارهای دستگاه های رسمی و غيررسمی در مورد اين گروه از هموطنان

ما شرمگينيم به دليل اعمال جنايت ها و بی عدالتی ها و ما شرمگينيم به دليل سکوت خود در برابر اين اعمال.

ما امضا کنندگان اين نوشته، از شما بهاييان، بويژه از قربانيان جنايت ها عليه بهاييان ايران، پوزش می خواهيم.

ما بيش از اين دربرابر بی عدالتی در مورد شما سکوت نمی کنيم.
ما در راه رسيدن به حقوق انسانی تصريح شده در منشور جهانی حقوق بشر در کنار شما می ايستيم.

باشد تا عشق و آگاهی را جايگزين نفرت و جهل کنيم.

پانزده بهمن ۱۳۸۷ – سوم فوريه ۲۰۰۹

۱. ابراهيمی هادی – سردبير شهرگان – کانادا، ونکور
۲. احمدی رامين – استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر– آمريکا، يل
۳. الماسی نسرين – مدير تحريريه شهروند - کانادا – تورنتو
۴. باقرپور خسرو – شاعر و روزنامه نگار – آلمان
۵. برادران منيره – نويسنده و فعال حقوق بشر – آلمان
۶. برومند رويا – مدير اجرايی بنياد برومند – آمريکا، واشنگتن
۷. برومند لادن – پژوهشگر، بنياد برومند- آمريکا، واشنگتن
۸. بيضايی نيلوفر – نمايشنامه نويس وکارگردان تئاتر – آلمان، فرانکفورت
۹. پارسا سهيل – کارگردان تئاتر – کانادا، تورنتو
۱۰. تقی پور معصومه – بازيگر و کارگردان تئاتر – سوئد، گوته بورگ
۱۱. تهوری محمد – روزنامه نگار – آمريکا، ماساچوست
۱۲. جاويد جهانشاه – ناشر – ايرانيان دات کام – مکزيک
۱۳. جلالی چيمه محمد (م سحر) – شاعر – فرانسه، پاريس
۱۴. جنتی عطايی بهی - بازيگر، نويسنده و کارگردان تئاتر – فرانسه، پاريس
۱۵. چوبينه بهرام - نويسنده و پژوهشگر – آلمان، کلن
۱۶. خرسندی هادی – طنز پرداز – انگلستان، لندن
۱۷. دانشور حميد – بازيگر و کارگردان تئاتر – فرانسه، پاريس
۱۸. درويش پور مهرداد – استاد دانشگاه – سوئد، استکهلم
۱۹. زاهدی ميترا – کارگردان تئاتر – آلمان، برلين
۲۰. زرهی حسن – سردبير شهروند – کانادا، تورنتو
۲۱. سهيمی محمد – استاد دانشگاه – آمريکا، کاليفرنيا
۲۲. شفيق شهلا – نويسنده و پژوهشگر – فرانسه، پاريس
۲۳. شميرانی خسرو – روزنامه نگار – کانادا، مونترال
۲۴. شيدا بهروز – منتقد و پژوهشگر ادبی - سوئد، استکهلم
۲۵. عبدالعليان مرتضی – عضو هثئت مديره سی.جی.اف.ای – کانادا، اکويل
۲۶. عبقری سياوش – استاد دانشگاه – ايالات متحده، آتلانتا
۲۷. عبقری شهلا – استاد دانشگاه – ايالات متحده، آتلانتا
۲۸. فانی يزدی رضا – تحليلگر سياسی - آمريکا
۲۹. فرهودی ويدا – شاعر و مترجم – فرانسه، پاريس
۳۰. فروهر پرستو – هنرمند و فعال حقوق بشر – آلمان، فرانکفورت
۳۱. قائمی هادی – هماهنگ کننده کمپين بين اللملی حقوق بشر در ايران - آمريکا
۳۲. قهرمان ساسان – نويسنده و روزنامه نگار - کانادا، تورنتو
۳۳. قهرمان ساقی – شاعر و روزنامه نگار - کانادا، تورنتو
۳۴. کاخساز ناصر - پژوهشگر و تحليلگر سياسی – آلمان، بوخوم
۳۵. کسرايی فرهنگ – نويسنده و بازيگر تئاتر – آلمان، ويسبادن
۳۶. کلباسی شيما – شاعر – آمريکا، واشنگتن
۳۷. ماهباز عفت – فعال حقوق زن و روزنامه نگار – انگليس، لندن
۳۸. مساعد ژيلا – شاعر و نويسنده – سوئد، گوتبورگ
۳۹. مشکين قلم شاهرخ – هنرپيشه و رقصنده – فرانسه، پاريس
۴۰. مصلی نژاد عزت – نويسنده و فعال حقوق بشر- کانون کانادايی قربانيان شکنجه – کانادا، تورنتو
۴۱. ملکوتی سيروس – نوازنده، آهنگساز و استاد گيتار کلاسيک – انگلستان، لندن
۴۲. وحدتی سهيلا – فعال حقوق بشر – آمريکا، کاليفرنيا

دانشگاهيان، نويسندگان، هنرمندان، روزنامه نگاران و تلاشگران ايرانی حقوق بشر که مايل هستند به جمع امضا کنندگان بپيوندند، می توانند با ای ميل های زير تماس بگيريد. ده روز پس از اولين انتشار، در روز سيزدهم فوريه ۲۰۰۹ اين نامه با ليست کامل امضا کنندگان منتشر خواهد شد.

niloofarbeyzaie@gmx.at
shemiranie@yahoo.com