مهدی کروبی:‌ کاملا در سطح دانشگاه‌ها فشارها را بيشتر می‌توان ديد، با خواندن نامه دراويش شب خوابم نمی برد، ايسنا

ـ برای مردم تعيين تکليف نکنيم
ـ همديگر را تخريب و تضعيف نکنيم
ـ سرنوشت با انتخابات عوض می‌شود

دبيرکل حزب اعتماد ملی با بيان اين‌که " اعتقاد من اين است که مشکل اصلاح‌طلبان اجماع يا عدم اجماع نيست" گفت:‌ آن‌چه مهم است اين است که همديگر را تخريب و تضعيف نکنيم و عليه يکديگر کار نکنيم.

به گزارش خبرنگار سياسی خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا) حجت‌الاسلام و المسلمين مهدی کروبی در سی‌و چهارمين نشست عمومی مجمع نمايندگان ادوار همچنين با اشاره به بحث‌های مربوط به کانديداتوری مهندس موسوی اظهار کرد:‌ من بسيار از اين مساله استقبال می‌کنم.

وی افزود: به نظر من هرکس که می‌خواهد بايد بيايد و ستادهای خود را راه بياندازد و کار کند. مردم در زمان تصميم‌گيری می‌دانند که چه کار کنند و ما نبايد برای آن‌ها تعيين تکليف کنيم. آن‌کس که مردم بخواهند، همان فرد پيروز خواهد شد پس بايد بگذاريم افراد بيايند و حرف خود را بزنند و ما هم برای صلاحيت‌های‌شان تلاش کنيم.

وی با اشاره به انتخاب کرباسچی به عنوان رييس ستاد انتخاباتی خود تصريح کرد: حتی آقای کرباسچی که الان آمده و مسووليت ستاد مرا قبول کرده است هم اگر شرايط را ديد و ميل داشت به صحنه بيايد چه عيب دارد؟ من برای اين حرف‌ها که می‌زنم دليل دارم و بعدا اين دلايل را توضيح خواهم داد.

دبيرکل حزب اعتماد ملی گفت: من در بخش‌های سياسی به سه گروه ارادت خاصی دارم؛ اول دوستانی که در دوران انقلاب با هم در زندان بوديم، دوم طبقه روحانيون و سوم نمايندگان ادوار مختلف مجلس.

کروبی در تشريح اهميت گروه سوم اظهار کرد: نمايندگان گذشته و فعلی مجلس از جمله گروه‌های تاثيرگذار در انتخابات هستند و می‌توانند در بين مردم نيز موثر باشند. اين نماينده‌ها بارها از مردم رای اعتماد گرفتند و در ميان آن‌ها بوده‌اند و می‌توانند بر روی آرای آن‌ها موثر باشند.

وی خاطرنشان کرد: مقطع امروز آن‌قدر حساس، ظريف و خطير است که با همه‌ فراز و نشيب‌های دهه بعد از انقلاب، اين دوره از همه سخت‌تر و دشوارتر است و اگر نخواهيم بگوييم دشوارتر، بايد بگوييم حساس‌تر و پيچيده‌تر است و واقعيت‌نگری بيشتری می‌طلبد.

وی معتقد است: امروز جريان و انديشه‌ای رشد کرده و روز به روز هم در جاهای مختلف پنجه می‌افکند که اين تفکر و انديشه خاص و نگران کننده است. بحث اين نيست که کدام جريان پيروز می‌شود و کدام جريان شکست می‌خورد. بعد از رحلت امام (ره) آقای هاشمی رفسنجانی رييس‌جمهور شد و ما هم به ايشان کمک کرديم و در دور دوم هم با وجود اين‌که جمعی حمايت نکردند ولی باز هم ايشان رييس‌جمهور شدند. بعد هم ماجرای آقای ناطق نوری، ری‌شهری و مرحوم زواره‌ای پيش آمد. در آن زمان رقيب اصلی ما آقای ناطق نوری بود که از نظر گرايشی به ما چپ و به او راست می‌گفتند. آقای ناطق چهره‌ای با سابقه بود که گرايش خاص خود را داشت و اساسا لازمه‌ جامعه‌ای که می‌خواهد انتخابات انجام دهد وجود سليقه‌های مختلف است. آقای ری‌شهری هم فردی شناخته شده و باسابقه بود و رقابت بدين ترتيب شکل گرفت. هر گروهی پيروز شود، طييعی است که رشد انديشه‌های آن‌ها بيشتر می‌شود و مديران بيشتری از آن‌ها بر سر کار خواهد بود، ولی امروز مساله‌ اين نيست بلکه مساله اين است که انديشه‌ای بر سر کار آمده که صحنه‌ها بر مردم و قشرهای مختلف اعم از متفکر، انديشمند تا روحانی و هنرمند سخت شده است.

کروبی در ادامه به سفر اخير خود و برخی ممانعت‌ها از سخنرانی‌اش در برخی اماکن اشاره کرد و افزود: امروز سخن از بينشی است که در حال ميدان‌دار شدن است برای مثال هنرمندان ما حتی مذهبی‌های آن‌ها هم می‌گويند صحنه و عرصه بر ما تنگ شده است. مساله کتاب و مميزی هم مشکل ديگری است که وجود دارد.

وی همچنين با اشاره به نامه‌ خود به دراويش اظهار کرد: نامه‌ای که من به برای درويش‌ها نوشتم به شدت برای من ضرر دارد و اگر می‌خواستم سياسی عمل کنم آن‌قدر فهم سياسی داشتم، بيش از انتخابات اين کار را نکنم ولی من ديدم عده‌ای دارند در اين کشور زندگی می‌کنند و حقوق شهروندی دارند و نبايد اين رفتار با آن‌ها شود. يک بار هم نامه‌ای به من دادند که وقتی خواندم واقعا شب خوابم نمی‌برد؛ چراکه در آن نامه شرح داده شده بود که چه رفتاری با آن‌ها شده است و من تعجب کردم و بسيار ناراحت شدم که چرا بايد چنين اتفاقاتی بيفتد.

وی در ادامه با تاکيد بر اين‌که " سرنوشت با انتخابات عوض می‌شود" تصريح کرد: زمينه اين مساله در مردم وجود دارد. راه اصلاحی همين است که با حضور در پای صندوق‌های رای در انتخابات شرکت کنيم. امروز حتی صحنه به نيروهای راست هم تنگ شده است و اصلا اين گروه‌بندی‌ها به هم ريخته است.

دبيرکل حزب اعتماد ملی با اشاره به وضعيت برخی دانشجويان گفت: من هميشه با وضع دانشجويان آشنا بودم و تعجب می‌کنم که چگونه چنين رفتارهايی با برخی از دانشجويان می‌کنند به طوری که کاملا در سطح دانشگاه‌ها فشارها را بيشتر می‌توان ديد. امروز حتی گروه‌هايی مثل برخی دانشجويان که قبلا می‌گفتند بايد انتخابات را تحريم کنيم به حرف من رسيدند که با شرکت نکردن در انتخابات هيچ چيز عوض نمی‌شود ولی الان که همه می‌گويند که بايد پای صندوق‌های رای بياييم، فشارها را باز هم بيشتر کرده‌اند.