احمدی‌نژاد در گفت‌وگوبا ای.‌ بی.‌ سی: از تغيير استقبال می‌کنيم، در حال اضافه کردن مسائل جديدی به قلمرو مذاکرات هستيم، ايسنا

*انتظار داشتم اوباما در کنفرانس ژنو شرکت کند

محمود احمدی‌نژاد رييس جمهور کشورمان در گفت‌وگو با شبکه‌ی خبری ABC تاکيد کرد که ايران در حال بازنگری بسته‌ی پيشنهادی‌اش بوده و به زودی آن را منتشر خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، متن کامل گفت‌وگوی اختصاصی احمدی‌نژاد با جورج استفانوپولوس، خبرنگار شبکه‌ی خبری آمريکايی ABC بدين شرح است:

به عقيده شما مردم ايران چه نظری درباره ديدار شما با باراک اوباما، رييس‌جمهور آمريکا، دست دادن و گفت‌وگو با او خواهند داشت؟

خوب، ما خواستار صلح و امنيت برای همگان هستيم. ما مايليم روابط بين‌المللی بر مبنای عدالت و دوستی قرار گيرد. هربار که يک رابطه دشمنی به دوستی تبديل می‌شود ما خوشحال می‌شويم.

اوباما نيز گفته است که در حال حاضر خواستار همين است. او گفته است که خواهان آغاز رابطه با ايران است. وی در عيد نوروز برای مردم ايران پيام فرستاد که در آن ايران را يک تمدن بزرگ خواند. اوباما درباره جمهوری اسلامی ايران صحبت کرد و نشان داد که علاقه‌ای به تغيير رژيم ندارد و درباره دورنمای روابط ايران و آمريکا صحبت کرد. آيا شما نيز در اين دورنما سهيم هستيد؟
شما بايد درک کنيد که دولت آمريکا ۲۹ سال پيش به طور يک‌جانبه روابط خود را با ايران قطع کرد. در ۲۹ سال اخير دولت‌های مختلف آمريکايی با مردم ايران مخالفت کرده‌اند. اکنون می‌گويند که ما می‌خواهيم اين دشمنی را کنار بگذاريم. اين خوب است. ما از اين اظهارات استقبال کرده‌ايم. اما دولتی که تا ديروز می‌گفت من شما را می‌کشم امروز می‌گويد که شما را نمی‌کشم، آيا اين کافی است.
با اين وجود من اين کار را کردم و هنوز پاسخی نگرفتم. ما با گروه آمريکايی و اروپايی گفت‌وگو می‌کنيم و قصد خود برای مذاکره را اعلام کرده‌ايم. اما ...

چه وقت به اين مذاکرات می‌پيونديد؟
باز هم بسته به عدالت و احترام متقابل است. در پايان پس از آن‌که همه‌ی حرف‌ها گفته شد برنامه‌ريزی‌هايی بايد صورت گيرد و جدول‌های زمانی بايد تنظيم شود. ما به گفت‌وگو و مذاکره بر مبنای صداقت و احترام و عدالت اعتقاد داريم، اما دولت آمريکا روابط خود را با ما قطع کرده است.

اما اين دولت قبلی آمريکا بود. اکنون اوباما آماده است به همراه قدرت‌های اروپا و بدون پيش‌شرط بر سر ميز گفت‌وگو بنشيند و به عقيده‌ی من اين‌طور به نظر می‌رسد که شما به طور تلويحی می‌گوييد که اکنون ايران است که پيش‌شرط‌هايی دارد که در واقع انعکاس سياست‌های دولت پيشين آمريکاست. آيا پيش‌شرط‌هايی وجود دارند يا خير؟ چرا همين الان همراه قدرت‌های اروپايی برای گفت‌وگو درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌يی‌تان بر سر ميز مذاکرات نمی‌نشينيد؟
سال گذشته ما يک بسته‌ی پيشنهادات را برای مذاکرات ارايه کرديم؛ همه می‌دانند که در سال ميلادی جاری تغييرات و تحولات بسياری در صحنه‌ بين‌المللی آشکار شده است و مسائل بسياری به دستور کار ما اضافه شده است. ما در حال بازنگری بسته‌ی پيشنهادی‌مان هستيم. ما درحال اضافه کردن مسائل جديدی به قلمرو مذاکرات هستيم و می‌خواهيم آن را تا جايی که امکان دارد عمومی کنيم. ما همواره آماده‌ی گفت‌وگو هستيم. ...

چرا اين کار را همين الان انجام نمی‌دهيد؟
... بدون پيش‌شرط. من بايد چه کار کنم.

در مورد پيشنهادات بگوييد؟
بايد آن را با شما در ميان بگذارم؟

با جهان و مردم آمريکا.
ما قصد داريم اين کار را به طور رسمی انجام دهيم. ما معتقديم که بايد زمينه را آماده کنيم تا همه‌ی کشورها و مردم جهان بتوانند نظر خود را بدهند. ما آماده هستيم به امنيت و صلح بين‌المللی، دوستی جهانی و خلع سلاح جهانی کمک کنيم.

شما می‌گوييد که خواستار گفت‌وگو بر مبنای احترام متقابل هستيد؛ رييس‌جمهور آمريکا احترام خود به جمهوری اسلامی ايران را ابراز داشته است و گفته است که آماده‌ی گفت‌وگو است. من مايلم بدانم که ايران چه زمانی به همراه آمريکا و قدرت‌های اروپايی برای گفت‌وگو درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌يی‌اش بر سر ميز مذاکرات می‌نشينند؟
خب مساله‌ی هسته‌يی ما يک مساله‌ی ويژه است و ما معتقديم اين مساله بايد در چارچوب آژانس و قوانين آن حل شود. ما در حال به اجرا گذاشتن حقوق قانونی خود هستيم. من ابايی از گفت‌وگو کردن ندارم.

پس شما آماده‌ی گفت‌وگوی بدون پيش‌شرط هستيد؟
نه. ما تنها بايد يک چارچوب مشخص برای مذاکرات داشته باشيم. دستورالعمل آن بايد مشخص باشد اما تاکنون تنها از طريق رسانه‌ها و روزنامه‌ها شنيده‌ايم که آن‌ها به گفت‌وگو علاقه‌مندند. مشخص است که آن‌ها نيز پاسخ خود را از روزنامه‌ها دريافت خواهند کرد. من انتظار داشتم اوباما در کنفرانس ژنو شرکت کند. چه مساله‌ای مهم‌تر از نژادپرستی وجود دارد. سازمان ملل اين کنفرانس را تشکيل داد. عقيده‌ی من اين نيست که اوباما از نژادپرستی حمايت می‌کند؛ اما در هر صورت او بايد در اين کنفرانس شرکت می‌کرد و آشکارا نژادپرستی را محکوم می‌کرد. اين فرصت خوبی برای گفت‌وگو و همکاری است. ما همگی بايد با همديگر همکاری کنيم تا نژادپرستی را از جامعه‌ی بين‌المللی حذف کنيم.

بسياری از کشورهای غربی به سخنرانی شما در ژنو نگاه کردند و اين سوال برای همه‌شان پيش آمده است که آيا شما وقتی که وجود هولوکاست را که يک حقيقت تاريخی تثبيت شده است انکار می‌کنيد حقيقتا خواستار دوستی هر چه بهتر با غرب هستيد؟ آن‌ها معتقدند شما احترام کافی برای غرب و باورهای غرب نشان نمی‌دهيد؟
هنگامی که من در کنفرانس ژنو درباره‌ی رژيم صهيونيستی صحبت می‌کردم اولين شرط مذاکرات موفقيت‌آميز اين است که به طرف ديگر اجازه‌ی صحبت بدهيد. اوباما نيز حق دارد نظر خاص خود را داشته باشد. او آماده‌ی ابراز نظراتش هست. اما کنفرانس ژنو برای مبارزه با نژادپرستی تشکيل شد. عقيده‌ی من اين است که رژيم صهيونيستی مبدا نژادپرستی است.

اما وقتی شما در اين کنفرانس صحبت می‌کرديد ديپلمات‌های غربی آن‌جا را ترک کردند و حتی دبيرکل سازمان ملل نيز اظهارات شما را محکوم کرد.
اين خوب است. مشکلی ندارد. آن‌ها آزادند نظرات خاص خود را داشته باشند اما چرا انتظار دارند من عقايد خود را کنار بگذارم!

چرا وقتی که هولوکاست يک حقيقت تاريخی تثبيت شده است و حتی سياستمداران ايران نيز نگرانند که چنين حرف‌هايی ايران را منزوی کند شما اصرار داريد هولوکاست را زير سوال ببريد؟
من درباره‌ی اين نيز صحبت می‌کنم. عجله نکنيد. من دو سوال را درباره‌ی هولوکاست مطرح کرده‌ام. سوال اولم اين بود که اگر هولوکاست اتفاق افتاد در چه جايی رخ داد؟ در اروپا. چرا تلافی آن را سر فلسطين خالی می‌کنيد؟ مردم فلسطين هيچ نقشی در هولوکاست نداشتند. آن‌ها حتی در جنگ جهانی دوم نيز نقشی نداشتند. سوال دوم من اين است که اگر هولوکاست حقيقتا يک واقعه‌ی تاريخی است چرا می‌خواهند آن را به يک مساله‌ی مقدس تبديل کنند و چرا هيچ‌کس اجازه ندارد درباره‌ی آن سوالی بپرسد؟ چرا هيچ‌کس اجازه‌ی مطالعه و تحقيق درباره‌ی آن را ندارد؟ چرا؟

اين يکی از وقايع تاريخی در تاريخ است که بيش‌ترين مطالعات درباره‌ی آن صورت گرفته است.
اگر اين يک واقعه‌ی مستند تاريخی است چرا کشورهای غربی نسبت به آن اين‌چنين حساسيت نشان می‌دهند. آن‌ها نمی‌خواهند سرپوش آن برداشته شود. من از آن‌ها می‌خواهم اجازه‌ی مطالعه بدهند.

بياييد درباره‌ی چيزی که هم‌اکنون در حال رخ دادن است صحبت کنيم. اوباما سناتور جورج ميچل را برای کمک به مذاکرات درباره‌ی صلح بين اسراييل و فلسطين منصوب کرده است. آيا شما از اين تلاش‌ها حمايت می‌کنيد؟
خب، ما خواستار حقوق قانونی مردم فلسطين هستيم. آن چه ما می‌گوييم اين است که مردم فلسطين همانند مردم ساير مناطق جهان حق تعيين سرنوشت خود را دارند و اين چيزی است که درباره‌ی مسلمانان، مسيحيان و يهوديان به يکسان صدق می‌کند. آن‌ها بايد به فلسطينی‌ها اجازه‌ی شرکت در انتخابات آزاد و رفراندوم آزاد را بدهند تا فلسطينی‌ها بتوانند سرنوشت خود را تعيين کنند. ما نبايد اشتباهات گذشته را تکرار کنيم.

آيا فکر می‌کنيد تلاش‌های جديد اوباما تکرار اشتباهات گذشته است؟
من هنوز ايده‌ی مشخصی درباره‌ی سياست اوباما در قبال فلسطين ندارم، اما حمايت او از قتل‌عام غزه و حمايتش از جنايتکارانی که مسوول اين جنايات بودند اشتباه بزرگی بود. من فکر می‌کنم اگر اوباما می‌خواهد به مساله‌ی فلسطين کمک کند بايد همگام با عدالت و انصاف عمل کند. علاوه بر آن من خواستار حق فلسطين برای تعيين سرنوشت خود هستم.

اگر مردم فلسطين پس از مذاکرات با اسراييل به توافق برسند و مردم فلسطين نيز پس از رای‌گيری درباره‌ی آن توافقنامه يعنی راه‌حل دو کشوری، از آن حمايت کنند، آيا ايران از اين اقدام حمايت می‌کند؟
هيچ‌کس نبايد دخالت کند و بايد به مردم فلسطين اجازه داد هر تصميمی که می‌گيرند به طور مستقل اتخاذ کنند. اين حق همه‌ی انسان‌هاست.

پس اگر راه‌حل دو کشوری شدن را انتخاب کنند اشکالی ندارد.
خب، آن چه ما می‌گوييم اين است که من و شما نبايد سير امور را پيشاپيش تعيين کنيم. اجازه دهيد مردم فلسطين خود تصميم‌گيری کنند.

اما اگر آن‌ها راه‌حل دو کشوری شدن را انتخاب کنند و موجوديت اسراييل را به رسميت بشناسند آيا ايران نيز همين کار را می‌کند؟
بگذاريد از ديدگاه ديگر با اين مساله برخورد کنيم. اگر تصميم فلسطين اين باشد که رژيم صهيونيستی بايد سرزمين فلسطين را ترک کند آيا آمريکا تصميم آن‌ها را می‌پذيرد؟ آيا آن‌ها ديدگاه فلسطين را می‌پذيرند؟

اين پرسش را از آن‌ها می‌پرسم اما سوالی که از شما دارم اين است که اگر فلسطين موجوديت اسراييل را بپذيرد آيا ايران از اين تصميم حمايت می‌کند؟
آيا من هم می‌توانم از شما سوال کنم!

من بخشی از دولت آمريکا نيستم. اين سوال را از دولت آمريکا خواهم پرسيد.
من خواستار اينم که مردم رای‌گيری کنند.

اما من به عنوان رييس‌جمهور ايران از شما سوالی دارم اگر فلسطين توافقنامه‌ای را با اسراييل امضاء کند آيا ايران از آن حمايت خواهد کرد؟
آن‌ها هر تصميمی بگيرند ما مشکلی نخواهيم داشت. ما چيزی را تعيين نمی‌کنيم. ما از هر تصميمی که بگيرند حمايت می‌کنيم. به عقيده‌ی ما اين حق مردم فلسطين است، اما در عين حال انتظار داريم ساير کشورها نيز همين کار را بکنند. دولت آمريکا و دولت‌های اروپايی بايد به حق مردم فلسطين برای تعيين سرنوشت‌شان احترام بگذارند.

بگذاريد سوال آخر را بپرسم. شما قرار است در انتخابات رياست جمهوری ماه ژوئن شرکت کنيد. اگر دوباره انتخاب شويد اميدواريد روابط ايران و آمريکا در چهار سال آينده چگونه باشد؟
خب، روابط ايران و آمريکا به تصميم دولت آمريکا بستگی دارد. اوباما برای ما پيام دوستی فرستاد اما در بيانيه‌ای که گروه ۱ + ۵ منتشر کرد می‌توان آثار دشمنی را ديد. بنابراين اين يک مسير دوسويه است. من خود نيز برای اوباما پيام فرستادم. ما از تغيير استقبال می‌کنيم و از خداوند آرزوی آن را داريم. ما به ايجاد تغيير کمک خواهيم کرد.