تظاهرات ايرانيان در برلين و کلن در اعتراض به نتيجه انتخابات، دويچه وله

روز يکشنبه،۱۴ ژوئن / ۲۴ خرداد، در دو شهر برلين و کلن تظاهراتی در اعتراض به نتايج اعلام شده‌ی انتخابات رياست جمهوری ايران برپا شد. طيف‌های گوناگون ايرانيان در اين تظاهرات شرکت داشتند.

از ساعت يک تا پنج بعدازظهر روز يکشنبه تظاهراتی صلح‌آميز و در فضايی آرام در برابر سفارت جمهوری اسلامی ايران در برلين برگزار شد. شرکت‌کنندگان در تظاهرات که شمار آنان حدود ۲۵۰ نفر تخمين زده شده، نخست سر خيابانی که سفارت در آن واقع است تجمع کرده ، سپس به همراه هم به نشانه‌ی اعتراض به سمت سفارت حرکت کردند. آنان در برابر سفارت با سخنرانی، موسيقی و سرودخوانی و با پرهيز از شعاردهی اعتراض خود را بيان داشتند. افزون بر جوانان و دانشجويان ايرانی، فعالان سياسی آلمانی نيز در تجمع به چشم می‌خوردند که برای اعلام همبستگی آمده بودند. همچنين خانم کلاوديا روت، رئيس حزب "سبزها"ی آلمان، در ميان شرکت‌کنندگان در تظاهرات حضور يافت و از جوانان ايرانی پشتيبانی کرد.

حرکت جوانان مستقل

يکی از شرکت‌کنندگان در تجمع برلين، سهراب مختاری، نويسنده‌ی جوان، بود که در مورد سازمان‌دهندگان تظاهرات چنين توضيح داد: «اين برنامه توسط جمعی از دانشجويان و جوانان ايرانی در آلمان برنامه‌ريزی شده و اين جمعيت به هيچ نهاد دولتی و غيردولتی، حزب و سازمان سياسی و هيچ گروه و دسته‌ای وابسته نيست و فوق‌العاده مستقل و به عنوان جوانهايی که دغدغه‌ای برای سرنوشت ميهن‌شان دارند، برنامه‌ريزی شده است.»

از ديگر شرکت‌کنندگان در اين تجمع امين حصوری بود از "کانون ۶۷"، گروهی از جوانان مقيم آلمان که فعال در زمينه‌ی حقوق مدنی و بشری هستند. حصوری در مورد حرکت اعتراضی برلين گفت: «اين جريان مستقل است و قرار نيست از کانديدا يا جناح و حزب خاصی حمايت کند و صدای همه بايد در اينجا شنيده شود، چون آن وجهی که ما را به هم نزديک می‌کند، آرمان مشترک ماست که پشتيبانی از مبارزات مردم ايران است و بيرون آوردن اين مبارزات از وضعيت ايزوله‌ای که حکومت سعی می‌کند به آن بدهد.»

سهراب مختاری در مورد هدف تظاهرات در برلين گفت: «اين تجمع در اعتراض به کودتای احمدی‌نژادی در ايران و سرکوب‌های شديد و وحشيانه‌ی نيروهای امنيتی و پليس جمهوری اسلامی در يکی دو روز گذشته و نيز در دفاع از مبارزات مردمی در ايران» صورت می‌گيرد. وی افزود: «آنچه هم نيروهايی که بعنوان نيروهای اصلاح‌طلب در انتخابات شرکت کردند، هم نيروهايی که در انتخابات مهندسی شده‌ی جمهوری اسلامی شرکت نکردند، به شکل متفق‌القول اعلام کردند، اين کودتايی است که توسط باند حاکم زير نظر محمود احمدی‌نژاد و شخص رهبر جمهوری اسلامی، آقای خامنه‌ای، تنظيم شده و در واقع آرای مردم نه تنها ناديده گرفته شده، بلکه دولتی که چهار سال با دروغ و فريب بر مردم حکومت می‌کرد، با دروغ و فريب چهار سال ديگر می‌خواهد حکومت خود را ادامه بدهد.»

تظاهرات کلن

در شهر کلن نيز از ساعت ۴ تا ۶ عصر حدود ۵۰۰ ايرانی در برابر ساختمان فرستنده‌ی تلويزيونی WDR تجمع کردند. شعارهايی در اين تظاهرات مطرح شد چون "زندانی سياسی آزاد بايد گردد" و "مرگ بر ديکتاتور". روی پلاکاردها از جمله عبارت "تقلب انتخاباتی در ايران" ديده می‌شد.

از شرکت کنندگان در تظاهرات کلن بهرام بيگدلی، عضو "انجمن دفاع از زندانيان سياسی ايران - کلن" بود که در مورد شرکت طيف‌های گوناگون ايرانيان در تظاهرات کلن به دويچه وله گفت: «تعدادی از هموطنانی که متاسفانه به دلايل گوناگونی شايد تا بحال کمتر در اعتراض به تجمع‌های مربوط به نقض حقوق بشر در ايران بود، شرکت می‌کردند، اما اين تقلب بيش از حد فاحش انتخاباتی باعث شده، همانطور که ما در ايران هم شاهد هستيم، در شهر کلن هم تعداد بسيار وسيعی در اين هوا که بارانی هم هست و در اين روز يکشنبه در برابر فرستنده‌ی تلويزيونی WDR جمع شوند و اعتراض خود را به جمهوری اسلامی بيان کنند و در عين حال تلاش کنند که توجه جهانيان را به اين مسئله جلب کنند.»

طيف‌های گوناگون ايرانيان در کنار هم

از مشخصه‌های تظاهرات برلين و کلن به گفته‌ی ناظران و سازمان‌دهندگان آن اين بود که طيف‌های گوناگون ايرانيان مقيم آلمان در آن شرکت داشتند. نسل اول و دوم ايرانيان مهاجر پس از انقلاب، و گروههای اجتماعی و سياسی مختلف و نيز کسانی که شايد سالهاست در تظاهراتی شرکت نداشته‌اند، امروز به خيابان آمده بودند تا نااميدی خود را نسبت به عدم توجه و بی‌ارزش دانستن آراء انتخاباتی مردم نشان دهند. بهرام بيگدلی تجمع امروز کلن را از لحاظ تنوع کم‌سابقه دانست و در اين مورد گفت: «من اگر بخواهم به حافظه‌ام در خيلی قديم رجوع کنم، شايد در اولين سالی که هزاران زندانی سياسی در سال ۱۳۶۷ در زندانهای جمهوری اسلامی اعدام شدند، در شهر بن جمعيتی حدود ۲۰۰۰ نفر با همين تنوع شرکت داشتند و بعد از آن شايد من در چنين گردهمايی‌ای از لحاظ تنوع کمتر شرکت داشته‌ام يا آن را ديده‌ام.»

نويسنده: کيواندخت قهاری
تحريريه: فريد وحيدی