رأی روستاييان ايران و تقلب انتخابات، اريک هوگلاند، برگردان از خسرو صادقی بروجنی

شنيدم که خبرنگار CNN در تهران می گويد اساس حمايت از احمدی نژاد در روستاها بود .
آيا اين امکان دارد که مناطق روستايی ايران که کمتر از ۳۵ درصد جمعيت ايران را تشکيل می دهند ۶۳ درصد آرای ادعايی احمدی نژاد که موجب برنده شدن وی شد را تشکيل دهند؟
اين با تحقيقات من در روستاهای ايران طی ۳۰ سال گذشته و امروز تناقض دارد. من به عنوان يک خبرنگار خارجی اين تحقيقات را تنها در شهرهای ايران انجام نداده ام و از اينکه آنان چنين جسورانه بر حمايت روستاييان از احمدی نژاد تاکيد می کنند، در شگفتم!
به عنوان مثال روستای «باغ ايمان» دارای ۸۵۰ سکنه و در کوههای زاگرس در نزديکی شيراز در جنوب غربی ايران قرار دارد. به گفته اهالی اين روستا، مردم روستا بسيار خشمگين و معترضند چرا که حداقل دوسوم از تمامی افراد بالای ۱۸ سال معتقدند که در انتخابات اخير رياست جمهوری توسط رئيس محمود احمدی تژاد تقلب صورت گرفته است .

امروز صيح هنگامی که اخبار محمود احمدی نژاد را با ۶۳ درصد آراء، برنده انتخابات ديروز اعلام کرد، همه در «شوک» بودند. هفته قبل از رأی گيری اهالی روستا شاهد قوی ترين مبارزات انتخاباتی در تاريخ روستای خود بودند و آشکار است که قريب به اتفاق آنان حامی «مير حسين موسوی» بودند.
حاميان احمدی نژاد وقتی تجمع می کردند تمسخر می شدند، آنها را «هو» می کردند و مجبور بودند سرزنش بستگانشان را در جمعهای خانوادگی تحمل کنند.
خانم احسانی، عضو شورای روستا مؤکداً می گقت:«هيچکس جسارت رآی دادن به يک ريا کار را نخواهد داشت»
احمدی نژاد در«باغ ايمان» و روستاهای ديگرِ اطراف محبوبيت زيادی نداشت و اين بخاطر شکست وی در تحقق وعده هايی بود که در مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۰۵ داده بود.
برخی از هواداران او عبارت بودند از: بزرگان و معتمدين روستا و ۱۰ تا ۱۵ درصد از مردان روستا شامل بسيجيان و کارکنان سازمانهای دولتی به همراه خانواده هايشان .
انبوهی از روستاييان برای شرکت در تجمعات طرفداران موسوی که سه شب قبل از انتخابات برگزار می شد، به شيراز می رفتند. روز انتخابات «باغ ايمان» همانند يک جشن و پارتی شده بود. درحاليکه بسياری از مردم باشاذمانی درصفهای رأی گيری اصرافيانشان صحبت می کردند، قصد خود را برای رأی دادن به موسوی آشکارا اعلام می کردند.
ناظران محلی انتخابات تخمين زده اند که در ۶۵ درصد از موارد اين چنين بوده است. هرچند شايد آنگونه که «جلال»، يکی از ناظران محلی می گويد احتمالاً در بعضی موارد نيز به مهدی کروبی رأی داده شده است.
البته بسيجيان که مادران، خواهران و همسران خودشان را به زور آورده بودند، آرام بودند و در مورد قصدشان و اينکه به چه کسی رأی می دهند ظاهر محجوبی داشتند، چرا که احتمالاً می خواستند به احمدی نژاد رأی دهند اما «جلال» تأکيد داشت که آنها بيشتر از ۲۰ تا ۲۵ درصد آراء را تشکيل نمی دهند .
عصر شنبه شوک وناباوری به خشم منجر شد. خشم ناشی از تقلب درانتخابات که به آرامی ملموس شده وخود را نشان می دهد.
جلال می گويد:« در روستا قطعی بود که مأموران وزارت کشور که از شيراز آمده اند، صندوقها را مهرو موم کردند وحتی قبل از پايان رأی گيری در ساعت ۹ شب صندوقها را خاج کردند .»
درهمه انتخاباتهای گذشته کميته ای متشکل از نماينده هريک از جناحهای سياسی تشکيل شده بود که بايد آراء را شمارش کرده و نتايج را در روستا تصديق می کرد.
تغيير غير منتظره در روال اداری روستا ناظران انتخاباتی را از نگهبانی رأی مردم معاف کرد. اين روال ديگر جاهای کشور نيز بود .
عصر شنبه گروه کوچکی از تظاهر کنندگان به خيانهای اصلی شيراز آمدند. شيراز يک ونيم مليون جمعيت دارد ومردم به نتايج انتخابات به عنوان تقلب اعتراض داشتند. مردم نمی پذيرفتند که احمدی نژاد توانسته باشد دوباره انتخاب شود.
تظاهراتهای بزرگتری در روزهای يکشنبه، دوشنبه و سه شنبه صورت گرفت. اين تظاهراتها در اواخر بعد از ظهر شروع شده و تا طلوع آفتاب ادامه داشتند.
انبوهی از هواداران موسوی در «باغ ايمان» و ديگر روستاهايی که ۶۰ کيلومتر با شيراز فاصله داشتند در اين تظاهراتها شرکت کردند.
با وجود اينکه جمعيت شعارهايی مانند«مرگ برديکتانور» می دادند اما اکثر معترضين شعار عمومی انقلاب ۵۷ يعنی «الله اکبر» را سرمی دادند.در واقع روز يکشنبه در شيراز هزاران نفر بر بام خانه هايشان رفته بودند تا برای چندين ساعت«الله اکبر» سر دهند.
اکثر روستاييان حامی جمهوری اسلامی هشتند اما آنها آماده برای اصلاحاتی هستند که می گويند برای ايجاد آينده اقتصادی مطمئن برای فرزندانشان لازم است. آنها اميدهايی را در وعده های موسوی برای انجام اصلاحات ديده اند هر چند وی نيز بخشی از نخبگان حکومتی است.
اما نخبگان سياسی بر اساس اينکه ايران چگونه باشد اداره شود تقسيم شده اند:
بک «دموکراسی شفاف»((Transparent democracy که درآن نمايندگلن منتخب مردم قوانين را به نفع مردم وضع می کنند با يک «دموکراسی هدايت شده»((Guided democracy که يک تعداد برگزيده همه تصميمات را بر عهده می گيرند چرا که آنها به [اراده] توده های مردم برای ساختن حقشان اعتماد ندارند.
اين يکی از بينشهای سياسی رايج در ايران است اما به نظر می رشد که از آگاهی دادن به خبرنگاران خارجی که سعی می کنند بحرانهای سياسی ايران را شرح دهند، طفره می روند چرا که می خواند در پشت کليشه های ساده خود پنهان شوند .[ کليشه هايی چون رأیِ روستاييان به احمدی نژاد]
۲۷ زوئن ۲۰۰۹
____________________________________________________
* اريک هوگلاند استاد سياست در کالج باتش، لويستون ومين و سردبير مجله «نقد خاورميانه» می باشد. وی متخصص درباره ايران است که آخرين تحقيق وی «سی سال انقلاب اسلامی درايران روستايی» در شماره ۲۵۰ (بهار ۲۰۰۹) گزارش خاورميانه منتشر شده است.
منبع: http://www.zmag.org/znet