پيام ابوالحسن بنی صدر: چند يادآوری به مردم عزيز ايران

هموطنان عزيزم

۱ – جنبش شما در درون و بيرون از مرزها، سبب شد که افکار عمومی جهان خود را در هدف، با شما شريک بدانند. اين همدلی مانع از آن می شود که دولتهای اين ملتها بتوانند دوران تهديد به حمله نظامی را تجديد کنند. باتفاق رژيم کودتا، بحران بسازند و آن را تشديد کنند و شما را ميان دو سنگ آسيا، يکی تهديد از خارج و ديگری سرکوبگری رژيم در داخل نگاه دارند. اين بار، در سياست خارجی، ابتکار عمل از آن شما شده است. اين ابتکار را از دست ندهيد.

افزون بر اين، همدلی و همراهی مردم جهان، رژيم سرکوبگر را از شدت بخشيدن به سرکوب گری باز می دارد. بنا بر اين، مداومت بخشيدن به جنبش و جامعه جهانی را همه روز از وضعيت خود آگاه کردن، دو کاری هستند که ابتکار عمل را در دست شما نگاه می دارند و پيروزی جنبش شما را تضمين می کنند.

۲ – شما مردم شهرهای کشور می بايد بدانيد که شرکت هرچه بيشتر شهرها در جنبش، هم از توان سرکوبگری رژيم می کاهد و هم فاصله شما را از آزادی و برخورداری از «ولايت جمهور مردم» کوتاه می کند. و هم، مشارکت مردم جهان را در جنبش شما گسترده تر می کند. بهوش باشيد! فرصتی را که به دست آورده ايد، نسوزانيد. بلکه آن را در رسيدن به هدف، از راه گسترش بخشيدن به جنبش خود مغتنم بشماريد.

۳ – شما دانشجويان و دانشگاهيان فرصتی را بدست آورده ايد که از انقلاب بدين سو، هيچگاه نيافته بوديد. اگر اين فرصت را از دست بدهيد، قربانی اول و مداوم سرکوب های رژيم شما خواهيد بود. اين فرصت را مغتنم بشماريد برای:

● وجدان عمومی مردم را مخاطب قرار دادن از راه اظهار حقوق جمعی و فردی ايرانيان. در اظهار حق، تمام حق را اظهار کنيد. زيرا وقتی جزئی از حق را اظهار می کنيد، رژيم را آگاه می کنيد که با بکار بردن زور، شما را تسليم می کند. ملاحظه «عواقب» اظهار حق و هيچ ملاحظه ديگری، نبايد شما را از اظهار تمام حق، باز دارد. زيرا تا وقتی جامعه تمام حقوق خود را نشناسد و نخواهد، توانائی لازم را برای ادامه دادن به جنبش تا پيروزی بدست نمی آورد.

● هرگاه محل عمل سياسی را بيرون رژيم و درون ايران و نيز مستقل از قدرتهای خارجی قرار دهيد، خاطر شما از دو امر مهم آسوده می شود: امر اول اين که جنبش تا پيروزی ادامه می يابد و امر دوم اين که مردم و جنبش آنها ، بکار نزاع بر سر قدرت در درون رژيم نمی آيد. اين بار، مردم تعيين کننده جهت تحولی می شوند که خود به رژيم تحميل می کنند.

● مبارزه با اعتياد به اطاعت از قدرت، مبارزه ايست که می بايد مداومت داشته باشد. برای اين کار، نخست با ترسها است که می بايد مبارزه کرد. مبارزه با ترسها را با مبارزه با ضد اطلاعات شروع کنيد. دروغهايی که رژيم مدام می سازد و انتشار می دهد، تقلاهايی که برای چسباندن جنبش به عوامل قدرت خارجی می کند و نيز معامله ها يی که زيرازير با قدرتهای خارجی می خواهد انجام دهد، برای اين که بر ايران پرده سکوت کشند، نياز به افشا شدن مداوم از راه کسب و انتشار اطلاعات صحيح و حضوری در صحنه دارد که قدرتهای خارجی نتوانند با رژيم زيرازير معامله کنند.

● در حال حاضر، طرز فکری غلط هر قشر و بسا هر فرد را متقاعد کرده است که منافع خاص خود و بسا ضد منافع قشرهای ديگر دارد. وجدان جمعی بر حقوقی که همگان دارند را شما بايد پديد آوريد. چنانکه همه ايرانيان بدانند حقوقی وجود دارند که به هر انسانی، از زن و مرد، از کارگر و دهقان و پيشه ور، از دانشجو و طلبه، از... تعلق دارند. اين حقوق هستند که می توانند ميان مردم رابطه برقرار کنند و هدف همه آنها شوند. مرحله کنونی جنبش حاکی از اين واقعيت است که هنوز رابطه ميان همه مردم، برقرار نگشته است. شعار زنان، معلمان، کارگران، دانشجويان، بازاريان، دهقانان، کارمندان، روحانيان متحد شويد، کار برد ندارد. نياز به آگاهی از اشتراک همگان در حقوق و اطمينان از آينده است. نيز به رفتار با يکديگر، بر وفق اين حقوق است. از اين کوشش بزرگ غافل نشويد.

ايرانيان!

رژيم کنونی، فرصت انقلاب را سوزاند، فرصت رشد را صرف جنگ در بيرون و سرکوب در درون کرد. همه ديگر فرصتها، از جمله فرصتی که در اين «انتخابات» يافت، سوزاند. اين بار، برای شما است که فرصت ايجاد کرده است. شما اين فرصت را نسوزانيد. اين رهنمود تجربه تاريخ را آويزه گوش کنيد: قوای سرکوب قدرت پرستان نيستند که ملتی را ناگزير از تسليم می کنند. زيرا اين قوا وقتی ملتی حقوق خويش را می شناسد و بر اين حقوق می ايستد، در مقابله با مردم «چون برف آب می شوند». اين نايستادن ملت بر حقوق خويش است که ناتوانش می کند. فرصت را برای ايستادن بر حق خود مغتنم بشماريد. پيروزی در انتظار شما است.

معتمد شما
ابوالحسن بنی صدر