صدای اعتراض خود را به نيويورک برسانيم، فراخوانی برای مشارکت مجازی ايرانيان سراسر جهان در تجمع مقابل سازمان ملل، موج سبز آزادی

در روزهای ۲۳ و ۲۴ سپتامبر برابر با اول و دوم مهر ماه قرار است مجمع عمومی سازمان ملل برگزار شود. ظاهرا احمدی‌نژاد نيز تصميم گرفته که در اين جلسه به عنوان نماينده‌ی ملت ايران شرکت کند؛ حال آنکه اکثريت ايرانيان او را نماينده‌ی خود نمی‌دانند. گروهی از فعالان سبز ايرانی در نيويورک، در اقدامی ابتکاری، تصميم گرفته‌اند تجمع اعتراضی ايرانيان در اين دو روز را به ايرانيان مقيم آمريکا محدود نکنند و صدای ديگر ايرانيان سراسر جهان را نيز به گوش مسئولان سازمان ملل و سران کشورهای جهان برسانند. همه‌ی شما می‌توانيد در اين طرح بزرگ ملی شرکت کنيد و فرياد خود را از هر جای جهان که هستيد، به نيويورک برسانيد و بگوييد: احمدی‌نژاد رئيس جمهور من نيست.

همان‌طور که می‌دانيد، مجمع عمومی سازمان ملل هر ساله در شهر نيويورک برگزار می‌شود و يکی از شش رکن اصلی سازمان ملل به حساب می‌آيد. در اين گردهم‌آيی ساليانه، رؤسای جمهور همه‌ی کشورهای عضو به نمايندگی از ملتشان در مجمع حاضر می‌شوند و از حق رای برابر با ساير ملل برخوردار هستند. اين رؤسای جمهور علاوه بر شرکت در جلسات استراتژيک سياسی و ديدار با ساير رؤسای جمهور جهان و داشتن حق رای درباره‌ی امور داخلی سازمان، به ايراد سخنرانی هم می‌پردازند و از روياهای ملتشان می‌گويند. بديهی است که دولت‌ها و روسای جمهور به عنوان نمايندگان ملت، در برابر حق عضويت و داشتن حق رای در سازمان ملل و به عنوان يک عضو از جامعه جهانی، متعهد به الزاماتی و از جمله بديهی‌ترين آن‌ها ملتزم به اجرای اعلاميه‌ی جهانی حقوق بشر می‌شوند.

اما مجمع عمومی تنها فرصتی برای دولت‌ها نيست تا به عرض اندام سياسی بپردازند. در عين حال فرصتی است برای ملت‌ها تا شکايات و گلايه‌هايشان از دولت‌ها و حکومت‌ها را نزد سازمان ملل ببرند و به اين ترتيب صدايشان را به گوش مردم جهان برسانند. فلسطينيان، چينيان، مسلمانان، کردها، يهوديان، مخالفان جنگ، عراقی‌ها و افغان‌ها، طرفداران محيط زيست، اهالی گرجستان و بسياری ديگر از فرقه‌ها و دسته‌های قومی و سياسی، هنگام برگزاری مجمع عمومی با تضاهرات و گردهم‌آيی مقابل سازمان ملل، می‌کوشند به نقض آشکار حقوق بشر در کشورهايشان اعتراض کنند و سازمان ملل را بابت پذيرفتن دولت‌هايی که متعهد به اعلاميه حقوق بشر نيستند، تحت فشار بگذارند.

نه تنها نفس حضور و همايش مردم باعث شرمساری دولت‌های ناقض حقوق بشر می‌شود، بلکه دست سران متخلفی مثل رئيس‌جمهور فعلی ايران را در داد سخن دادن از عدل جهانی و افادات سياسی در برابر ساير ملل کوتاه می‌کند و در بسياری موارد باعث می‌شود تا دولت‌های ديگر در ديدار و مذاکره و مصاحبه با آن‌ها جانب احتياط را بسنجند و از ديدار حذر کنند.

اکنون در حالی که اين پرسش که آيا دولت کودتا جسارت شرکت در مجمع عمومی را به عنوان نماينده‌ی ملت ايران به خود خواهد داد يا خير، جای بحث و تامل بسيار دارد، ايرانيان سراسر امريکا برای سفر احتمالی و وقاحت سياسی که خاص شخصيت احمدی‌نژاد است، آماده می‌شوند. آن‌ها آماده می‌شوند تا به نيويورک بيايند و با حضور چند صد هزار نفری‌شان بازتاب پرطنين صدای مردم ايران در مقابل عدالتخانه جهانی باشند.

درست همزمان با سخنرانی احتمالی محمود احمدی‌نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل، وقتی که مردم جهان پشتشان از خشونت و نفرتی که اين مرد با حرف‌هايش می پراکند (به ياد بياوريد سخنرانی احمدی‌نژاد را در مجمع عمومی سالهای گذشته و در کنفرانس دوربان سوئيس) در حال لرزيدن است و ترسشان از ملت ايران به عنوان واحدی يکپارچه از جنس احمدی‌نژاد رو به فزونی است، سبزها با فريادهايشان صدای صلح و رهايی بخشی ايران خواهند بود.

آنها آن روز در برابر تمام ملل جهان يک‌صدا فرياد خواهند زد: «احمدی‌نژاد رئيس‌جمهور ما نيست.» يک‌صدا فرياد خواهند زد: «اين دولت، دولت ننگ و خون و نکبت است.» يک‌صدا فرياد خواهند زد: «ايران ای سرای اميد» آن‌ها در برابر سازمان ملل يک‌صدا شعر سعدی را در خاطره‌ی مردمان زنده خواهند کرد تا شايد سيمای احمدی‌نژاد را به عنوان نماينده‌ی ملت ايران از اذهان جهان پاک کنند: «بنی آدم اعضای يکديگرند، که در آفرينش ز يک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار» و يک‌صدا سعيد حجاريان و نام تک تک زندانيان سياسی را فرياد خواهند زد و سهراب و اشکان و ندا خواهند شد.

اما ايرانيان ساکن نيويورک در اقدامی بی‌سابقه و ابتکاری تصميم گرفته‌اند که حقيقتا بازتاب صدای هموطنانشان باشند. در حالی که ايرانيان در طول انتخابات و در حوادث بعد از آن تجربه‌های بديعی در استفاده از اشکال جديد رسانه‌ها و ابزارهای ارتباط جمعی را برای آگاهی رسانی به مردم جهان به دست آوردند و در شرايطی که به هيچ خبرنگار خارجی اجازه‌ی حضور در تظاهرات داده نمی‌شد، مردم خودشان تبديل به رسانه شدند و شبکه‌های بزرگ و معتبر خبری دنيا را واداشتند تا تصاوير مخابره شده توسط آن‌ها را در برنامه‌هايشان پخش کنند و با اين کار و شکل جديد استفاده‌شان از موبايل و اينترنت و تويتر و فيس‌بوک چشم جهان را به خودشان خيره کردند، اين بار هم ايرانيان ساکن نيويورک بر آنند تا امکان حضور خود ايرانيان را در اين مراسم فراهم کنند و نه تنها بازتاب صدای سبزها که بهانه ای برای حضور خود سبزها باشند.

سبزهای نيويورک به دنبال يک ساختارشکنی سبز ديگرند. به همين منظور آن‌ها تصميم گرفته اند تا با اعلام فراخوان از همه‌ی مردم ايران دعوت کنند تا با ضبط صدايشان با صدايی محکم به مردم جهان بگويند: «احمدی نژاد رئيس‌جمهور من نيست.» به اين ترتيب آن‌ها با پخش صدای حقيقی مردمی که در رنج‌اند، تاثيری عميق‌تر بر مردم و ملت‌های جهان خواهند گذاشت.

برای همکاری و کمک در تسريع اطلاع رسانی، «موج سبز آزادی» نيز ضمن خبر رسانی اين موضوع، دستورالعمل ساده چگونگی ضبط صدا را هم در اختيار خوانندگان قرار می‌دهد. شما هم فراموش نکنيد که يک رسانه‌ايد. اعضای فاميل و خانواده و همه کسانی را که ممکن است به هر دليلی به کامپيوتر دسترسی نداشته باشند، بنشانيد و صدايشان را ضبط کنيد و به آدرس ايميل زير بفرستيد:
isnotmypresident@gmail.com

ضبط کردن صدا هم بسيار ساده است. نه تنها اکثر موبايلها برنامه ای جهت ضبط صدا دارند و شما می توانيد فايلهای موبايلتان را مستقيما به اين دو آدرس بالا بفرستيد، بلکه می توانيد جهت ضبط صدايتان از برنامه Recordpad استفاده کنيد. اين برنامه معمولا به صورت خودکار روی اغلب کامپيوترها نصب شده است. برای اين کار، کافی است مراحل زير را طی کنيد:

Start Menu >> All Programs >> Accessories >> Entertainment >> Sound recorder

وقتی بر روی Sound recorder کليک می‌کنيد، صفحه برنامه باز می‌شود. برای ضبط صدا، دکمه قرمز Record را کليک کنيد و صدای خود را ضبط کنيد و به دو زبان زنده دنيا و با صدايی بلند بگوييد: «احمدی‌نژاد رئيس‌جمهور من نيست.» پس از پايان، دکمه‌ی Stop را بزنيد، به قسمت Recordings برويد و صدای ضبط شده را از ليست انتخاب کنيد و با زدن دکمه‌ی Play از کيفيت صدای ضبط شده اطمينان حاصل کنيد. در صورت رضايت از صدای ضبط شده، با زدن دکمه‌ی Save به صورت فايل آن را ذخيره کنيد: در اينجا قاعدتا شما سه گزينه‌ی ضبط به فرمت wav و mp۳ و aiff را در پيش رو داريد که به منظور حفظ کيفيت و کاهش حجم فايل ضبط شده، بهتر است از گزينه mp۳ استفاده کنيد و در آخر هم آن را از طريق ايميل برای ايرانيان مقيم نيويورک بفرستيد.

اما اگر اين برنامه را بر روی کامپيوترتان نداشتيد، فراموش نکنيد که اين برنامه بر روی سيستم‌های ويندوز، مکينتاش و لينوکس قابل استفاده است و برای دريافت برنامه می توانيد به سايت http://www.nch.com.au/recordpad مراجعه و Get It Now را انتخاب کنيد و برنامه‌ی دريافت شده را ابتدا نصب و بعد دستورالعمل بالا را اجرا کنيد.

ممکن است به زودی فضای امنی برای آپلود فايل‌ها نيز ايجاد شود که از طريق «موج سبز آزادی» اعلام می‌شود.

به هر حال فرصت را از دست ندهيد. ما تا اين ميزبانی با شکوه فقط ده روز فرصت داريم و شما نه تنها يکی از مليون‌ها ايرانی معترض به نتايج انتخابات هستيد، بلکه اکنون فرصت داريد تا اعتراض خود را به نقض حقوق بشر در ايران و مهمتر از همه به حق حضور احمدی‌نژاد در صحن سازمان ملل اعلام کنيد. او رئيس‌جمهور ما نيست و اين تنها صدايی است که سازمان ملل بايد به آن گوش دهد. بگذاريد صدايتان در کنار صدای هزاران نفر ديگر از هموطنانتان و اين بار نه از ميدان آزادی و انقلاب تهران، که از مقابل سازمان ملل و در کنار تمام ملل آزاده، به گوش جهان برسد؛ شايد که ديوارهای عدالتخانه‌ی جهانی شنواتر باشد. صدای خودتان، دوست و آشنا و فاميل، کسانی را که به اينترنت و کامپيوتر دسترسی ندارند ولی مايل‌اند صدايشان در مقابل سازمان ملل شنيده شود و خودتان را ضبط کنيد و به آدرسی که گفته شد، بفرستيد. فراموش نکنيد که رسانه شماييد.