تحليل فارس: برخی از مطرح‌کنندگان طرح "برون رفت از وضعيت فعلی" از حاميان اصلی متهمين درجه اول فتنه‌ها هستند

برون رفتی برای "خود"

خبرگزاری فارس: برخی از مطرح‌کنندگان طرح موسوم به "برون رفت از وضعيت فعلی " در نزد افکار عمومی، خود اولين مسببان پديد آمدن فتنه‌های پس از انتخابات و از حاميان اصلی متهمين درجه اول اين فتنه‌ها به شمار می‌روند.اين گروه در چرخشی آشکار، با طرح چنين مباحثی نه برای "برون رفت نظام " بلکه برای برون رفت خود از سايه سنگين ابهامات جامعه پای در ميدان طرح چنين مباحثی نهاده‌اند.

پس از آنکه برخی خواص مردود شده، فشار شديد افکار عمومی و اکثريت جامعه نخبگان کشور را در خصوص بی‌توجهی شان به مسئوليت و ضرورت پاسخگويی‌شان نسبت به انحراف از خطوط اصيل انقلاب، امام و رهبری در وقايع پس از انتخابات رياست جمهوری را مشاهده کردند خبر از طرحی در حال تدوين برای "برون رفت از وضعيت فعلی کشور " ارائه و فضای سياسی را بدين ترتيب دچار تاثر کردند.
در زمينه اين طرح و برخی حواشی‌ آن که در آستانه شروع سال تحصيلی جديد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی مطرح شده مسائلی قابل ذکر است:

۱- گرچه مبدا طرح مسئله مبهم موسوم به "برون رفت " در اجلاسيه اخير خبرگان رهبری از سوی رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام صورت پذيرفت و آنگونه که در رسانه‌ها بازتاب يافت اکثريت غالب اعضا اين مجلس از محتوای آن ابراز بی‌اطلاعی نمودند اما به نظر می‌سد که باتوجه به برخی قرائن و شواهد غيرقابل انکار، خميرمايه اصلی اين طرح در حال تدوين در مجمع تشخيص مصلحت، چيزی جز مباحثی نظير "دولت وحدت ملی " يا "دولت ائتلافی "، که پيش از زمان برگزاری انتخابات رياست جمهوری توسط همين جريان منتشر شده بود، نباشد.
چنانچه همانگونه که در آن مقطع زمانی نيز صاحب‌نظران سياسی بدان معتقد بودند، طرح مباحث مربوط به دولت وحدت ملی و يا دولت ائتلافی با مقاصد مختلفی از جمله جلوگيری از رای‌آوری مجدد دکتر احمدی‌نژاد، جلوگيری از حرکت پرشتاب انقلاب اسلامی در نيل به آرمان‌ها و اهداف عاليه، سهم‌دهی به قدرت طلبان و متنفذين و احزاب سياسی تابلودار و جلوگيری از حذف آنان از سوی مردم، ادامه يافتن روند تا حدودی متوقف شده سهم‌خواهی برخی جريانات سياسی از نظام اسلامی و شايد در مرحله‌ای خطرناک و شوم‌تر از مقابل قرار دادن برخی ژنرال‌‌های سياسی در برابر نظام و رهبری با هدف کسب امتياز و دامن زدن به مباحثی از جمله حاکميت دوگانه در کشور صورت می‌پذيرفت.
در اين مسير اما هوشياری مردم و نخبگان سياسی و دانشگاهی باعث شد که خود طراحان اصلی اين مباحث با صراحت اعلام کنند که چنين طرحی در نطفه خفه شده است. گو آنکه بعدها با عناوين ديگری سعی در پياده‌سازی همان سخنان را داشتند و با گسيل داشتن نمادی اتوکشيده و متشخص از اين تفکر به صحنه رقابت‌ها در صدد جا انداختن اين تفکر با لعاب‌های زيبا بودند اما سرانجام مشخص شد که اقبال عمومی به چنين تفکراتی در ميدان انتخابات چيزی هم وزن و معادل آرای باطله ماخوذه در انتخابات رياست جمهوری بوده است.

۲- در ذات و کنه عنوان طرح موسوم به "برون رفت از وضعيت فعلی کشور "، مفهومی تحت عنوان "وجود بحران "، "نابسامانی "، "وضعيت آشفته " و يا حداقل "نامطلوب " در فضای کشورمان موجود است.در اين زمينه نيز بايستی گفت که اگر چه برخی از اين افراد همواره سعی در ناملايم نشان دادن فضای سياسی داخلی داشته اند چنانکه در خطبه‌های نماز جمعه مورخه ۲۶ تيرماه نيز با "بحران "، خواندن مسائل پيش آمده در جريان انتخابات و مابعد آن بدين گمانه رنگ صحت بخشيدند اما با تدقيق و تحقيق در فضای سياسی به خوبی اين نکته به دست می‌آيد که اولا آنچه رخ داده در عميق‌ترين حالت آن نيز به حمدالله به حد "بحران "، به مفهوم واقعی کلمه نرسيد و ثانيا بحران خواندن برخی اغتشاشات سازماندهی شده نيز مع‌الاسف با اهداف سياسی نامطلوبی در پس پرده همراه است.
نظام اسلامی در طول حيات سی ساله خود بارها اين مسئله را تجربه کرده که متاسفانه عده‌ای خود همواره به دنبال آفرينش "بحران " و نابسامانی بوده و هر از چند گاهی که با هوشياری مردم، مددالهی نيز به کمک آمده و دشمنان داخلی و خارجی را رسوا ساخته ،عده‌ای از غوغا زيست‌ سياسی با ناخرسندی سعی در ادامه يافتن آنچه آنرا "بحران " می‌خواندند ،داشته‌اند.
به نظر می‌رسد اين بار نيز ولو در قالب‌های دلسوزی و شفقت نسبت به نظام و ارکان اساسی آن، اين هدف دنبال می‌شود. چرا که طرح چنين مباحثی خارج از چارچوب موازين قانونی، خود می‌تواند به ابزاری برای کشاکش رفت و برگشتی جناح‌های سياسی و باقی ماندن فضای ترديد، ابهام و شک‌آفرينی در کشور با بهانه‌های موافق و مخالف با طرح برون رفت و ... تبديل شود که اين خود همچنان آرامش را از فضای سياسی سلب می‌کند.

۳- در حال حاضر برخی از مطرح‌کنندگان طرح موسوم به "برون رفت از وضعيت فعلی " در نزد افکار عمومی، خود اولين مسببان پديد آمدن غائله‌ها و فتنه‌های پس از انتخابات رياست جمهوری و از حاميان اصلی متهمين درجه اول اين فتنه‌ها به شمار می‌روند. به نظر می رسد همينان در چرخشی آشکار، با طرح چنين مباحثی نه برای "برون رفت نظام " بلکه برای برون رفت خود آنان از سايه سنگين سوالات و ابهامات جامعه پای در ميدان چنين مباحثی نهاده‌اند. به گونه‌ای که کسانی که بايد بيشترين پاسخگويی نسبت به عملکرد نامناسب و خطا آلود خويش در اين حوادث داشته باشند اينک با طرح سوالی اينچنينی توپ دعوا را بار دگر ميان مدافعان اصلی نظام و انقلاب و رهبری بازگردانده و سدی برای سيلی که می‌رفت تا پرده از چهره نفاق آلود ايشان برکشد برپا می‌سازند. و پر واضح است که نظام اسلامی انسدادی ندارد که طرح برون رفتی برای آن احتياج باشد.

۴- آنچه به نظر می‌آيد آن است که از ديگر اهداف مطرح کنندگان طرح موسوم به "برون رفت " شايد القاء عدم اتحاد و وجود تفرقه در صفوف ملت در حمايت از نظام اسلامی است و حال آنکه واقعيت آنست که اولا هيچگونه انشقاقی در ميان صفوف ملت در پشت سر نظام و رهبری انقلاب مشاهده نمی‌شود. چنانچه رهبری معظم انقلاب نيز به درستی بر آن پای فشردند، نمادهايی همچون برپايی پرشکوه انتخابات رياست جمهوری با حضور ۸۵ درصدی، برگزاری نمازهای جمعه ماه مبارک رمضان، راهپيمايی روز قدس و نماز عيد سعيد فطر در سراسر کشور، خود گواهی آشکار بر اين استدلال است. ثانيا اگر عدم وحدت و همبستگی نيز در برخی از سطوح نخبگان و خواص پديد آمده، برخی از هم ايشان عامل غبارآلودساختن فضا و پديد آمدن چنين تفرق‌هايی بوده‌اند که نمی‌بايست با فراموشی اين واقعيات، جابجايی در عاملين تفرقه وعاملين وحدت در جامعه صورت پذيرد و ثالثا آنکه در عين حال به نظر می‌رسد طرح مباحثی نظير "برون رفت " بيش از آنکه بخواهد عامل اتحاد و وحدت در سطح ملی شود شايد با اين هدف طراحی شده که معارضين و مخالفين نظام اسلامی بر پايه محور مشترکی به وحدت رسيده تا آنان راهبردی برای ادامه حرکت معارضه آميز با نظام اسلامی داشته باشند چراکه با تغيير نگرش جمعی از رهبران اصلی اين جريان_ نظير حجاريان، ابطحی و ... _بالطبع تغيير نگرش در بدنه اجتماعی آنان نيز به خوبی قابل تصور است و اين راهبرد، علاوه بر به صف کردن رهبران، بدنه اجتماعی- هر چند اندک- آنان را نيز می‌توانند از ترديدها رهانده و سبيل جديدی برای آنان مفتوح نمايد.

۵- راه جديد با عنوان طرح "برون رفت " دوگانه‌ای را در برابر نظام اسلامی خواهد گشود؛ اگر پاسخ نظام بدان منفی بود همانگونه که ذکر شد زمينه‌ای منسجم برای "اتحاد معارضين " و "انشقاق ملی " فرآهم آورده و هدف محقق خواهد شد و اگر هم پاسخ نظام بدان مثبت باشد زمينه‌ای برای حضور منافقانه‌ اپوزيسيون با نقابی وحدت مآبانه در ساختار نظام اسلامی فراهم خواهد ساخت؛ تا اين حضور بتواند با برنامه‌ريزی و هدفمندی غائله براندازی را همچون ۱۸ تير ۷۸ يا ۲۵ خرداد ۸۸ در زمان مناسب‌تری فراهم آورد.

۶- آنچه با تيزبينی و هوشمندی رهبری معظم انقلاب اسلامی (دام‌ظله)، به خوبی تبيين شد آن است که حقيقت ماجرای فتنه پس از انتخابات رياست جمهوری ادعايی واهی مبنی بر تقلب در انتخابات بود که به صورت هماهنگ از سوی دو تن از شکست خوردگان انتخابات ودشمنان تابلودار نظام اسلامی مطرح شد. اين زمينه‌ای شد تا ساحت مبارک و خدشه ناپذير نظام اسلامی برای مدتی- هر چند کوتاه- مورد هتک حرمت قرار گيرد و آنچه در حواشی پس از آن پديد آمد امری متفرع بر آن به حساب می‌آيد. عليرغم اين اهانت‌های بی سابقه و غيرقابل گذشت و ترحم، عظمت، بزرگواری، شکوه و جلال نظام اسلامی باعث شد تا مدارای نظام با مسببين اصلی اغتشاش و آشوب همچنان پابرجا بوده و صبر نظام لبريز نگردد. اما نکته آنجاست که متعرضين به حرمت و آبروی نظام از اين صبر بزرگ منشانه و کريمانه نبايد به هيچ ترتيب سوء برداشتی داشته و گمانی نامناسب برخود راه دهند.
گرچه آغوش نظام اسلامی برای بازگشت و توبه منحرفين در هر سطح و جايگاه همواره باز و مفتوح بوده اما اين حقيقت بايد روشن شود که فرو رفتن در نقاب‌های دلسوزانه و مشفقانه از سوی عاملان اصلی برپايی فتنه و انجام همانچه در گذشته مرتکب می‌شدند خود نشان از هدفی شوم و غيرقابل گذشت دارد. گرچه مردم با هوشياری ، تيزبينی و بصيرت به خوبی چهره‌‌های گوناگونی از اين دست را ديده و تغيير چهره نمی‌تواند آنان را دچار ترديد و توهم گرداند.

۷- مطرح کنندگان طرح "برون رفت " بايد به خوبی تناسب طرح مورد ادعای خويش با شاخص‌های اصلی نظام و فرمايشات مقام معظم رهبری را عيان می‌سازند. در اين صورت جای اين سوال واضح می‌شود که اگر چنين طرحی در بعض يا کل مواردش معارض با اصول اصلی نظام وانقلاب است چگونه جرات طرح آن را يافته‌اند؟ و اگر به عکس در راستای همان اصول و فرمايشات است به نام خود کردن چنين طرحی با چه اهدافی صورت می‌گيرد.

۸- محور هر "وحدت "، "برون رفت " و "پيشرفتی " در نظام اسلامی -بر اساس آموزه‌ها و همچنين تجربه‌های تاريخی - همواره سيره علمی و عملی ولايت فقيه و ولی فقيه بوده است. مردم و نخبگان بصير نيز بالاتفاق چنين محوری را پذيرفته و همواره در همين راستا گام برداشته‌اند. بر اين اساس با مراجعه به اين سيره بخصوص در جريان فتنه اخير به خوبی روشن می‌شود که رهنمود مقام معظم رهبری برای "برون رفت " عمل به قانون و حرکت بر مبنا و مشی قانونی است. در اين صورت طرح مباحثی که بخواهد با نقاب خيرخواهی قانون را ناديده گرفته و باصطلاح با ريش سفيدی از رافت نظام اسلامی سوء تلقی کرده و سرو ته جريان را با سلام و صلوات به نحوی بر هم دوزند که مسببان اصلی از مصونيت برخوردار شده و خرده‌پاهايی آفتابه دزد مورد معاقبه قرار گيرند تا افشاگری‌ها ديگر بيش از اين آبروی بر زمين ريخته ايشان را برهدر ندهد به طور کلی از سوی ملت مردود است.

۹- تجربه سی ساله نظام اسلامی به خوبی نشان می‌دهد که هر ايده و طرحی که در پشت درب‌های بسته و به دور از مردم طراحی شده تا بخواهد بر حرکت عمومی مردم تاثير افکند در نهايت فايده‌ای در بر نداشته و از سوی ملت طرد شده است .چه آنکه آنچه فعلا از ظواهر طرح موسوم به "برون رفت " مطرح شده چنين طرحی بيش از آنکه بخواهد بر مبنای ايده‌هايی روشن بنا شده باشد بر پايه نام‌های ستارگان و لژيونرها، در فضای سياسی بنا شده تا شايد نام و آوازه آنان هر آنچه در متن طرح گنجانيده شده را به امضا نظام اسلامی برساند. واضح است که نظام اسلامی آنچنان از ارج و ثبات و قدرتی برخوردار است که از قرار گرفتن چند نام در مقابل خود نيز برای امتيازگيری و تحميل نظرات ناصواب نهراسيده و "باج‌دهی " و "عدول " و "افولی "‌در تصميمات خويش نخواهد داشت و به نظر می‌رسد که مرتکبين تخلف اينک بايستی بدون هيچگونه مصونيت ‌، تاوان عملکرد خويش را بپردازند.

۱۰- و بالاخره نکته آخر آنکه خواص بايد هشدارهای انذارگونه رهبری معظم انقلاب اسلامی مبنی بر وظيفه شناسی و عدم لغزش در مواقع حساس را آويزه رفتار خويش قرار دهند. در ادامه مسير ممکن است که باشکست چنين ايده‌هايی، طرح‌هايی با عناوين پرطمطراق نظير "آشتی ملی "، "ميانجيگری "، "مصالحه ملی " و ... نيز مطرح شود.اما همانگونه که در صدر مطلب آمد خمير مايه اصلی و حقيقی تمامی آنها يکی است. از اينرو خواص نبايد در فريب چنين طرح هايی گرفتار آيند. امروز نظام اسلامی خود مظهر آشتی و مصالحه ملی است. دولت با پشتوانه‌ای عظيم از آرای ملت نمادی از وحدت ملی است و همبستگی قوای سه‌گانه نمودی از ائتلاف ملی برای پيشرفت و عدالت به شمار می‌رود. چنين است که در اجلاسيه مجلس خبرگان اخير نيز اين نماد وحدت ملی و مقابله با تفرقه‌افکنان و مدعيان حاکميان دوگانه، پيگيری آرمان‌های نظام و انقلاب و رهبری به خوبی تجلی يافت.
معارضين هر چه کنند دست بر سندان کوفتن است و بس و با اين بصيرت و هوشياری هيچ طرفه‌ای از کيد خويش برنخواهند بست.
والسلام
محمد سعيد ذاکری