عزيزان ما را آزاد کنيد! بيانيه خانواده های زنداينان سياسی در باره بازداشت شدگان دعای کميل و ساير زندانيان جنبش سبز

عوامل دولت کودتا در تازه ترين اقدام خود ، امشب (پنج شنبه ،سی ام مهرماه )،به منزل يکی از خانواده های زندانيان سياسی يورش برده اند و نه فقط همسر او که همه مهمانانش را که با آروزی آزادی شهاب طباطبايی و ساير زندانيان سياسی مشغول خواندن دعای کميل بوده اند بازداشت کرده و به محل نامعلومی انتقال داده اند.اغلب بازداشت شدگان مراسم دعای کميل بستگان و دوستان زندانيان جنبش سبز هستند.

ما خانواده های زندانيان سياسی هشدار می دهيم که فوری بازداشت شدگان امشب را که گناهی جز دعا خواندن برای آزادی عزيزان خود نداشته اند ،آزاد کنيد.آنها سخت نگران سلامت عزيزان دربند خود بودند و حالا شما آنها را فقط به دليل اين نگرانی بازداشت کرده ايد. فرياد ما را بشنويد و آنها را آزاد کنيد. نه فقط بازداشت شده های امشب که همه زندانيان حوادث انتخابات را آزاد کنيد . اگر برفرزندان بی گناه ما رحم نمی کنيد، بردين خود رحم کنيد، به نام اسلام حکم نرانيد و آنرا بد نام نکنيد. نگهداری عزيران ما در زندان که گناهی جز ابرازعقيده، و يا حد اکثر باز گو کردن واقعيت های تلخ جامعه ندارند ظلمی است بزرگ که مردم بر شما نخواهند بخشيد. شما با نگهداری اين افراد در سلول های انفرادی، برپايی داداگاه های نمايشی، و سرگردان نگهداشتن خانواده آنها، علاوه بر بی عدالتی، آبروی اسلام و جمهوری اسلامی را نيز می بريد. دنيا رفتار غير قانونی و غير انسانی شما را نظاره می کند. سرتان را از پنجرهای خانه های امن تان بيرون بياوريد تا ببينيد که مردم جهان چگونه در باره شما قضاوت می کنند. چرا به نام دين ظلم می کنيد و آبروی اسلام را می بريد؟

جهان، جهانی نيست که بتوان حقايق را پشت درهای بسته زندان پنهان کرد. روزی نيست که رسانه های جهان در باره شقاوت هايی که در ايران می گذرد ننويسند و نگويند. شايد تصور شما بر اين بوده است که با بر پايی دادگاه های نمايشی می توانيد به مردم ايران و جهان بقبولانيد که اين افراد گناهکارند، چون خود "اعتراف" کرده اند. ولی درست برعکس. شما با اين روش، جمهوری اسلامی را بد نام کرده ايد. مردم ايران و جهان از ماهيت اين دادگاه های نمايشی و دستوری با خبرند. شما با اين روش دادگاه های جمهوری اسلامی را بيشتر از اعتبار انداخته ايد. هر روز که می گذرد مردم جهان به روش های مجرمانه شما بيشتر پی می برند و متأسفانه ايران را مستحق تحريم و تکفير می دانند. شما با بد نام کردن ايران و اسلام، ظلم دوگانه بر مردم روا می داريد. شما مملکت مردم و دين آنها را بد نام می کنيد و اين گناهی نا بخشودنی است. زيرا خسارات آن مستقيم و غير مستقيم متوجه مردمی می شود که هيچ نقشی در اين بازی های سياسی شما ندارند.

بس کنيد. حال که بر پايی دادگاه های نمايشی پايان گرفته است، عزيزان ما را آزاد کنيد. آيا دستگاه قضايی آنها را به گروگان گرفته است تا جنبش سبز ادامه نيابد؟ اگر چنين می پنداريد از واقعيت بسيار بدوريد. جنبش سبز، جنبش حق خواهی مردم ستم ديده ايران است که ادامه آن در گرو حضور اين فرد و آن فردنيست و نمی توان با زندانی کردن افراد بی گناه آنرا متوقف ساخت. مردم صلح طلب ايران در کمال آرامش در پی مطالبات معو قعه و قانونی خودند. تنها يک رنگ، رنگ سبز، يک رنگ ساده، مردمی که درد مشترک دارند را به پيوند داده است. عجيب نيست؟ به اين همبستگی گسترده مردم بيانديشيد. به اين واقعيت فکر کنيد. تلاش کنيد درد مشترک مردم را بشناسيد. با شيوه های ستمگرايانه تنها ممکن است بتوان آن دردها را موقتا پنهان کرد، ولی نمی توان از بين برد. بترسيد از روزی که صبر و شکيبايی مردم تمام شود. با نگهداری عزيزان ما در زندان نمی توانيد اين واقعيت را پنهان کنيد. شما بايد به جای مجازات افراد بی گناه ريشه درد جامعه را بشناسيد. افرادی که در بند شما اسيرند گناهی ندارند. آنها را آزاد کنيد.

ما حق خود می دانيم در صورتی که قوه قضاييه جمهوری اسلامی به خواست های ما رسيدگی نکند و عزيزان ما را همچنان در بند نگهدارد، شکايت به نهاد های بين المللی ببريم ودست به تحصن و اعتصاب غذا بزنيم تا جهانيان بر ظلمی که به ما می رود بيشتر آگاهی يابند. شايد آنها درد ما را بفهمند.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی
پنجشنبه ۳۰ مهر ۱۳۸۸