جای خالی قوه قضائيه، سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی در باره اختلافات اصولگرايان منتقد و حامی دولت

بسم الله الرحمن الرحيم

عده ای معتقدند قوه قضائيه با شهادت اولين رئيس خود آيت الله بهشتی به شهادت رسيده است .
هر چند اين اظهارنظر کمی افراطی به نظر می رسد ولی مسئولان قوه قضائيه برای اثبات افراطی بودن اين نظريه فقط يک راه دارند و آن نشان دادن تحرک بموقع همراه با بی طرفی و قاطعيت است .
هنگامی که در اسفند ماه گذشته ۲۳۳ نفر از نمايندگان مجلس شورای اسلامی با انتشار نامه ای خطاب به رئيس قوه قضائيه خواستار برخورد قاطع بامفاسد اقتصادی شدند و از وی خواستند اين مبارزه را از بالا شروع کند هيچکس کمترين ترديدی به خود راه نداد که علت اصلی نگارش اين نامه فقدان تحرک لازم در قوه قضائيه به دليل وجود فشارهای بيرونی است . نويسندگان نامه با اين اقدام خود خواستند به رئيس و مسئولان بالای دستگاه قضائی بگويند افکار عمومی و نمايندگان مردم پشتيبان شما هستند و فشارهائی که برای کوتاه آمدن در برابر دانه درشت ها به شما وارد می شود در برابر اين حمايت ها بی اهميت است و شما بايد به وظيفه قانونی خود بدون اعتنا به اين و آن و در کمال استقلال عمل کنيد.

متاسفانه تاکنون هيچ نشانه ای از فعال شدن قوه قضائيه در اين زمينه بروز نکرده و همين امر موجب شده است در اولين هفته کاری سال جديد جنگ رسانه ای و تبليغاتی ميان دو بخش از اصولگرايان که عده ای منتقد دولت هستند و عده ای ديگر از اعضا دولت بالا بگيرد و موضوع اتهامات معاون اول رئيس جمهور به مساله مهم روز تبديل شود. شدت يافتن اين جنگ تبليغاتی دقيقا جای خالی قوه قضائيه را در اين ماجرا نشان می دهد و درستی محتوای نامه آن ۲۳۳ نماينده مجلس را فرياد می کند و اين سئوال را مطرح می سازد که نکند واقعا نظر آنها که می گويند « قوه قضائيه با شهادت اولين رئيس خود آيت الله بهشتی به شهادت رسيده است » درست باشد!
بهيچوجه با نوشتن اين مقاله درصدد نيستيم به قوه قضائيه بگوئيم اتهامات وارده به معاون اول رئيس جمهور درست است و بايد با وی برخورد شود کما اينکه درصدد تکذيب آن نيز نيستيم . خواسته ما از قوه قضائيه خواسته عموم مردم است که می گويند دستگاه قضائی کشور نبايد در چنين شرايطی تماشاچی باشد و با سکوت خود به جنجال های تبليغاتی ميدان بدهد. اين را هم ميدانيم که مسئولان قوه قضائيه می گويند رسيدگی به چنين پرونده هائی نيازمند فرصت است و دادگاه خمره رنگرزی نيست که مواد مورد نظر را ظرف چند دقيقه رنگ شده تحويل بدهد. اما در کنار اين واقعيت نکته ديگری نيز وجود دارد که به نظر می رسد مسئولان قوه قضائيه به آن توجه ندارند و يا از کنار آن بی تفاوت عبور می کنند. انتظار مردم اينست که مسئولان قوه قضائيه با اطلاع رسانی دقيق شفاف و بموقع افکار عمومی را در جريان اقدامات خود قرار دهند و اين اقدام را مرحله به مرحله دنبال کنند تا با اين اقدام فضای خالی برای جولان دادن های دو طرف و آلوده ساختن افکار و اذهان مردم پديد نيايد. قوه قضائيه می تواند با يادآوری مقررات مربوط به پيشداوری ها و اطمينان دادن به مردم درباره اينکه با جديت و قاطعيت درحال پی گيری موضوع است راه های انحرافی را به روی همه ببندد و افکار عمومی را از نگرانی نجات دهد. در شرايط عدم حضور پرتحرک قوه قضائيه طرفين ماجرا با استفاده از امکاناتی که در اختيار دارند هرچه ميخواهند می گويند يکی با وارد کردن اتهام و ديگری با بی اساس دانستن آن تلاش می کنند افکار عمومی را به هر طرف که خود ميخواهند بکشانند و در اين ميان علاوه بر نگرانی مردم دشمنان نيز با دستاويز قرار دادن اين مطالب که عمدتا از منابع منتسب به نظام در قوای اجرائی و تقنينی صادر می شوند هرچه ميخواهند عليه نظام جمهوری اسلامی تبليغ می کنند.
برای جلوگيری از اين ضايعات تنها تحرک بموقع قوه قضائيه است که کارساز است . البته مردم از مسئولان دستگاه قضائی فقط انتظار بيانيه صادر کردن و وعده دادن ندارند بلکه برخورد قانونی قاطع و بی طرفانه با متخلفان و بی اعتنائی به فشارهائی که به اين قوه وارد می شود خواست اصلی مردم است . حتی در برابر اتهام زنندگان نيز قوه قضائيه نبايد بی تفاوت باشد. جامعه ما در طول سالهای گذشته از اتهام زنی های بيجا و برخورد نکردن قوه قضائيه با اين پديده شوم و ويرانگر زيان های زيادی متحمل شده که جبران ناپذير است .
يکی از مشاوران رئيس جمهور دو روز قبل در واکنش به اتهاماتی که اين روزها به معاون اول رئيس جمهور وارد می شود در اظهارنظر مفصلی که جنبه دفاعی از فرد متهم دارد گفته است : « هيچکس حق ندارد حيثيت افراد خصوصا کسانی که مسئوليت رسمی دارند را اينگونه بی پروا خدشه دار کند. اين مسائل درحالی مطرح می شود که اين ادعا در هيچ محکمه عادلانه ای مورد رسيدگی قرار نگرفته است و اين نوع رفتارها محکوم و غيرقابل دفاع است . »
به اصل اين سخن کمترين ايرادی وارد نيست هرچند از گوينده آن می توان پرسيد شما در طول ۵ سال گذشته يعنی از آغاز تبليغات انتخابات رياست جمهوری نهم تا امروز که بسياری از مقامات رسمی دولتی از صدر تا ذيل و قلم های مسموم و زبان های بی پروای آنان و حاميان آنان اتهامات سنگينی به بزرگترين شخصيت های رسمی و انقلابی و روحانی و غيرروحانی اين نظام وارد کردند و می کنند چرا سکوت کرديد و يا حتی از آنان و عملکردشان دفاع کرديد و حالا که خودتان آماج حملات آنهم از درون مجموعه خودتان قرار گرفته ايد فرياد « واقانونا » سر ميدهيد
اين مشکل هم به عدم تحرک قوه قضائيه مربوط می شود. اگر در سال های گذشته قوه قضائيه به وظيفه خود در برخورد با اتهام زنندگان و آلوده کنندگان فضای سياسی کشور برخورد قانونی می کرد اکنون با چنين مشکلاتی در جامعه مواجه نبوديم . دستگاه قضائی ما خوشبختانه از قضات شريف متدين و متعهد فراوانی برخوردار است که اگر امکان فعاليت مستقل و قضاوت عادلانه را داشته باشند می توانند به وظايف ذاتی و تعريف شده قوه قضائيه عمل کنند و کشور را از مشکلات زيادی که در اثر بی توجهی به قانون و اخلاق پديد آمده نجات دهند. فراهم ساختن زمينه های چنين فعاليتی از وظايف رئيس قوه قضائيه است اقدامی که مستقيما با امنيت اخلاقی و اجتماعی جامعه سروکار دارد و زمينه ساز امنيت سياسی و جلوگيری از خودکامگی ها استبداد و مفاسد اقتصادی و انحرافات فرهنگی نيز می شود. آيا رئيس قوه قضائيه با اعلام حمايت بی دريغ اکثريت قابل توجه نمايندگان مجلس که تبلور خواست و اراده عمومی است به وظيفه ذاتی خود که فراهم ساختن امکان فعاليت مستقل و قضاوت عادلانه است عمل خواهد کرد.