خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
يدالله مفتون اميني معتقد است: بهدليل تقسيمبنديهاي جهان امروز، فكر ميكنيم در شعر امروزمان ديگر مانند گذشته، نه شاعر نابغه پيدا ميشود؛ نه شعر خوب.
اين شاعر پيشكسوت در گفتوگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: شعر امروز و مخاطبان به چند شاخه تقسيم شدهاند و اين تقسيمبندي ضعف آن را موجب شده است؛ اما اگر به مجموعهي شعر معاصر نگاه كنيم، متوجه خواهيم شد شعر مانند گذشته بسيار قوي است.
وي با بيان اين نكته كه امروز يك شاعر ديگر نميتواند مجموع نيازهاي روحي همهي مخاطبان را برآورده سازد، گفت: امروز چون اقشار مختلف، همه شخصيت مستقل يافتهاند، ديگر يك شعر با روحيهي همه سازگار نيست؛ درحاليكه مردم قبلا با هم فعل و انفعال داشتند و اينگونه نبود كه اقشار زيادي در جامعه زندگي كنند. امروز هر قشري براي خود فرهنگي خاص دارد و هر كدام شخصيت اجتماعي ويژهاي يافته كه هر شاعر مجبور است يك قشر را كه با روحيهاش نزديكتر است، انتخاب كند.
مفتون اميني در ضمن شاعري را كه براي همه اقشار شعر بگويد، شاعر خوبي نميداند و ميافزايد: اگر شاعري براي همه قشرهاي شعر بگويد، مانند مثال اردكي است كه هم در آب شنا ميكند، هم در خشكي راه ميرود و هم پرواز ميكند كه در نتيجه نه مثل ماهي ميتواند شنا كند، نه مثل آهو راه برود و نه مثل عقاب پرواز كند.
وي متذكر شد: در گذشته براي خواص شعر گفته ميشد؛ چون نياز و روحيهي مشتركي در جامعه وجود داشت، اما امروز جامعه به قشرهاي متفاوت تقسيم شده كه هركدام روحيههاي گوناگون و فرهنگ خاص خود را دارند. شعر معاصر، در تقسيم بنديها، شعرهاي خوبي دارد و هر شاعر بسته به روحيهاي كه دارد، خود را به فرهنگي نزديكتر ميبيند و براي آن قشر شعر ميسرايد.
مفتون اميني با يادآوري اين نكته كه مردم امروز كماكان شعر ميخوانند، ادامه داد: تنها تفاوت در اين است كه مخاطبان بهعلت تقسيمبنديهاي صورتگرفته، آن بخش را كه دوست دارند، انتخاب مي كنند و بخشهاي ديگر را كه دوست ندارند، نقد ميكنند؛ به اين دليل، آن بخشي كه آنها دوست دارند و انتخاب ميكنند، بخش كوچكي در برابر قسمتهاي ديگر است و بهچشم نميآيد.
او با اعتقاد بر اينكه شعر امروز ديگر سوپرماركتي نيست كه هر چه را بخواهي در آن پيدا كني، تصريح كرد: شعر معاصر ما يك شعر بوتيكي است كه فقط اجناس محدودي را در آن ميتوان يافت؛ ديگر مانند گذشته نيست كه از هر دري در آن سخن رفته باشد و با هر سليقهاي جور درآيد.
اين شاعر، آينده شعر معاصر ما را بسيار خوب دانست و دربارهي اين موضوع كه چرا اينك شعر، قشري خاص را ارضا ميكند، توضيح داد: اگر شعر ما امروز تنها قشر خاصي را ارضا ميكند، به اين دليل است كه شاعران ما هنوز اول راه هستند. به نظرم شعر ايران تا 10 يا 15 سال ديگر پيشرفت خوبي خواهد داشت، اما نبايد انتظار داشت كه شعر ما جهاني شود؛ چراكه ما به غربت زباني دچاريم و به اين دليل به شهرت جهاني نخواهيم رسيد.