"آيين‌نامه به جاى كولر"، گفتگوی مريم انصاری با بهرام فياضى دبير سابق انجمن اسلامى دانشگاه شيراز در باره وقايع اين دانشگاه، صدای آلمان

دانشجويان دانشگاه شيراز با یک حركت اعتراضي موفق شدند، مديريت دانشگاه را به پس گرفتن آيين‌نامه‌اى وادار كنند كه در آن نحوه رفتار و لباس پوشيدن دانشجويان در محيط خوابگاه تعيين شده بود. از نظر دانشجويان اين آيين‌نامه توهين به شان دانشجو و تجاوزى به حريم خصوصى آنان بود.

فعالان دانشجويى می‌گويند، ايجاد محدوديت براي دانشجويان در خوابگاه‌هاى دانشگاه يا فشار به زنها به بهانه بد حجابى، ناشى از ناتوانى دولت در حل بحران‌هايى مانند گرانى، بيكارى و بهمراه آن آسيب‌هاى اجتماعى است.

آنها می‌گويند، به اين همه بايد بحران در ارتباط با دنياى خارج را هم اضافه كرد كه در مجموع ايران را در موقعيت بدى قرار داده و مسئولان به جاى يافتن راه چاره، به فكر سياستهایى افتاده اند كه ايذايى است و وضع را فقط بدتر می‌كند.

بهرام فياضى دبير سابق انجمن اسلامى دانشگاه شيراز و علوم پزشكى:

«متاسفانه ظاهرا مسئولين وزارت علوم و خصوصا مسئولين خيلى از دانشگاه‌هاى كشور اين قضيه را سرتيتر كارهاى خودشان قرار داده‌اند، و بيشتراز آنكه مديريت علمى و مديريت آموزشى و فرهنگى را بخواهند در دانشگاه‌ها مدنظر قرار دهند و رسيدگى به امور صنفى و امور علمى دانشگاه، دانشجويان و اساتيد را داشته باشند، خود را روي چيزهايى مانند تذكيه نفس و تذهيب اخلاقى متمركز كرده اند و البته راه بيراهه‌اى را دارند طى می‌كنند.»

بهرام فياضي معتقد است که بهتر بود مسئولین بجاى سختگيرى روى مسائلی از اين دست، به وضع نامناسب خوابگاه‌ها رسيدگى می‌كردند. و اضافه می‌كند:

«نه فقط خوابگاه دانشگاه شيراز، بلكه بسيارى خوابگاه‌هاى بسيارى دانشگاه‌هاى ديگر هم در وضعيت نابساماني است و نياز به رسيدگى فورى دارد.

به عنوان مثال سيستم سرمايش خوابگاه مفتح دانشگاه شيراز سال‌هاست كه خراب شده و اين زندگى را براي دانشجويان در هواى گرم شيراز قطعا ساده تر نمی‌كند.»

آقاى فياضى همينطور به كمبودهاى آزمايشگاه و امكانات آموزشى و علمى اشاره می‌كند وبه سوء مديريت، که باعث شده، كار رسيدگي به اين امور دائما به تعويق افتد.

وی كمبود بودجه را که از جانب مسئولان مطرح می‌شود را بهانه می‌داند:

"مثلا سمينارهايى را برگزار می‌كنند كه خيلى جاها با هزينه اىن سمينارها می‌شود يك خوابگاه را تجهيز كرد."

به جاى تجهيز خوابگاه به كولر، در و ديوار آن به آيين نامه‌اى مزين می شود كه در آن

مديريت دانشگاه حتى در مورد نحوه پوشش دانشجويان در خوابگاه، كه حريم شخصى زندگى آنها محسوب می‌شود، تعيين تكليف می‌كند.

اين آیین‌نامه نحوه رفت و آمد دانشجويان در راهروهاى خوابگاه‌ها و زمان ورود و خروج آنها را هم دربر می‌گرفت و در صورت به اجرا درآمدن آن، مامورين انتظامات وحراست حتى اجازه داشتند سرزده وارد اطاق دانشجويان شوند و آنجا را بازرسى كنند.

بهرام فياضى:

«مثل اينكه شما در منزل خودتان نشسته‌ايد و مامورين دارند وارد خانه شما می‌شوند! واقعا اگر دانشجويان نسبت به اين قضيه حساسيت نشان نمی‌دادند، بايد جاى سوال می‌بود. كمااينكه رئيس دانشگاه هم ديروز طى صحبتى سه بار رسما عذرخواهى كرده و مواردى را که خودشان به عنوان منشور اخلاقى دانشجويان تدوين كرده بودند، پس گرفتند و اعلام كردند كه مسئوليت‌هاى اعمال شده برچيده خواهد شد.»

بهرام فياضى كه دبيركميته فرهنگي دفتر تحكيم وحدت نيز هست از فضاى فرهنگى ناهنجار دانشگاه ها انتقاد ميكند:

«متاسفانه فضاى فرهنگى دانشگاه ها كلا مناسب نيست. و اين برمی‌گردد به مديريتى كه كلا از طرف شوراى انقلاب فرهنگى به دانشگاه‌ها تحميل می‌شود.يعنى مديريت فرهنگى دانشگاه نمی‌تواند به خودى خود تصميم بگيرد كه نسبت به مسايل فرهنگى دانشگاه چه رويكردى داشته باشد."

فیاصی بعنوان مثال به اردوهاى مختلط دانشجويى اشاره می‌كند كه دائم با محدوديت روبرو می‌شوند:

"اردوهاى مختلط به بهانه اينكه امكان فساد هست، امكان اختلاط دختر و پسر هست، از طرف هيات‌هاى نظارت درخواستهاى دانشجويان رد می‌شود."

با اين همه دانشجويان دانشگاه شيراز از به نتيجه رسيدن اعتراض خود خشنودند، چرا كه به گفته بهرام فياضى، مديريت دانشگاه شيراز بقدرى اقتدارگراست كه بيشتر مسايل فرهنگى و سياسى دانشگاه شيراز بايد از روى ميز او رد شود.

به همين دليل دانشجويان بخود می‌بالند كه در اين فضاى بسته توانسته‌اند آيين نامه‌اى را که توسط يكى از "مقتدر ترين روساى دانشگاه هاى كشور" طرح شده، لغو کنند.

دانشجويان اين را براى خود يك موفقيت می‌دانند، اما درعين حال معتقدند كه به سادگى نبايد به قولهايى كه دكتر صادقى، رييس دانشگاه به دانشجويان داده و از اين طريق توانسته به تجمع پايان دهد، اطمينان داشت.

بهرام فیاضی:

«دانشجويان وعده كرده اند كه سه هفته ديگر در تالار فجر دانشگاه شيراز جلسه پرسش و پاسخى با رييس دانشگاه ترتيب بدهند. اگر به مطالباتشان دست پيدا نکردند، از جمله رسيدگى به وضعيت خوابگاه ها و انجمن هاى اسلامى، دوباره تجمع را ادامه خواهند داد.»

مریم انصاری (رادیو دویچه وله)