اعتراض به نتيجه اعلام شده انتخابات رياست جمهوری، بيانيه نهضت آزادی ايران

ملت شريف ايران،
در روز شنبه بيست و سوم خرداد ماه، نتايج انتخابات دهمين دوره رياست جمهوری از سوی وزارت کشور اعلام شد. تعداد آرای اعلام شده برای نامزد برنده اين انتخابات، تا آن حد باورنکردنی بود که مورد اعتراض نامزدهای ديگر و نيز عموم مردم قرار گرفت، به گونه‌ای که در بيشتر شهرها شاهد درگيری‌های پراکنده ميان مردم و نيروهای انتظامی بوديم. نتيجه اين انتخابات بنابر دلايل و شواهد متعدد، از جمله گزارش کميته صيانت از آراء مبنی بر بيش از هزار مورد تخلف در سراسر کشور، و نيز برپايه اظهار نظر صريح کانديداهای اصلاح‌طلب، قابل قبول نبوده و نمی‌توان به استناد آن انتخابات دهمين دوره رياست جمهوری را انتخاباتی سالم و منطبق با اصول قانون اساسی و استاندارد‌های جهانی دانست. بر اين اساس، تذکر نکات زير را به مردم قهرمان ايران و نيز حاکمان جمهوری اسلامی لازم می‌دانيم.

۱- در جهان نوين، ميزان مشروعيت حکومت‌ها ميزان حمايت مردم از آنها سنجيده می‌شود. اين حمايت نيز تنها بر اساس نتايج حاصل از يک انتخابات آزاد، سالم و عادلانه مورد سنجش قرار می‌گيرد. برگزاری انتخاباتی اين چنين مشکوک نه تنها از مشروعيت نظام جمهوری اسلامی ايران به شدت می‌کاهد که شکاف دولت- ملت را نيز بيش از پيش افزايش خواهد داد. اين موضوع قطعاً هم در سطح داخلی از ميزان کارآمدی حکومت و هم در سطح بين‌المللی از جايگاه و قدرت چانه‌زنی دولت ايران، خواهد کاست.

۲- آنچه مسلم است، بخش عظيمی از مردم تنها به اميد ايجاد تغيير در وضعيت موجود و بر اساس اعتماد به جايگاه و ديدگاه‌های نامزدان اصلاح‌طلب در اين انتخابات شرکت کردند. اينک نيز بيشترين مسئوليت صيانت از آرای ملت بردوش نامزدهای محترم اصلاح‌طلب و نيز احزاب و شخصيت های حامی آنان است . لذا از همه آنان، به وی‍ژه آقايان مهندس ميرحسين موسوی و حجت الاسلام مهدی کروبی، انتظار می‌رود که پيش از آنکه زمان از دست برود و وضعيت ايجاد شده تثبيت شود، از همه نيروهای مردمی طرفدار اصلاحات و امکانات قانونی مسالمت آميز در جهت قبولاندن خواست ملت به حکومت مدد جويند. توجه به اين نکته بسيارمهم است که به کار نگرفتن و عدم راهبری نيروهای مردمی در جريان تحولات اجتماعی، به مرور آنها را دچار سرخوردگی و نا‌اميدی خواهد ساخت و سرانجام توان جنبش اجتماعی متکی به اين نيروها را تحليل خواهد برد.

۳- از سوی ديگر، به مردم قهرمان و فهيم نيز توصيه می‌شود که، ضمن خويشتن داری وحفظ آرامش، هرگونه اعتراض به رفتار و عملکرد حاکمان خود را در هماهنگی کامل با نامزدهای اصلاح طلب و ستادهای انتخاباتی آنان انجام دهند و از پراکندگی و تشتت در رفتار و انجام دادن حرکات تحريک کننده به شدت پرهيز کنند. آنچه مسلم است، کسانی که اين چنين آرای ملت را به بازی گرفته‌اند، بهترين راه خروج از بن‌بست کنونی را امنيتی کردن فضای جامعه و سرکوب معترضان می‌دانند و از بکارگيری خشونت نيز ابايی ندارند. از همين رو، از هرگونه رفتاری که ممکن است توجيه‌کننده اعمال خشونت از سوی ماموران حکومت باشد بايد جداً پرهيز شود. اين احتمال قوی وجود داشته و دارد که ماموران و عوامل نفوذی مخالف آزادی و دموکراسی دست به اقدامات خرابکارانه بزنند و آنها را به حساب معترضان مسالمت جوبگذارند تا بهانه ای برای لکه دار کردن جنبش اصيل اصلاح طلبی و خشونت ورزی نسبت به معترضان فراهم کنند.

۴- به حاکمان نيز اکيداً و خيرخواهانه توصيه می‌کنيم که در جهت اصلاح امور و امانت‌داری آرای مردم، که وظيفه شرعی و قانونی آنان است، در درجه اول صورت جلسات آرای تمامی حوزه‌های رای‌گيری در سراسر کشور را در اختيار کانديداهای معترض و افکار عمومی قرار دهند تا برای آنان و مردم امکان مقايسه آرای اخذ شده با آرای اعلام شده از سوی وزارت کشور فراهم گردد. همچنين، پيشنهاد می‌کنيم که همه اسناد ومدارک مربوط به صندوق‌های رای‌گيری در اختيار دادستان کل کشور، به عنوان مدعی‌العموم، قرار گيرد تا آرای ريخته شده به صندوقها مجدداً در حضور نماينده دادستان کل و نمايندگان کانديداها، وزارت کشور و شورای نگهبان بازشماری شود و از اين طريق نتايج صحيح آرای اخذ شده به مردم اعلام گردد. اين کار قطعاً در جلب اعتماد ملی از دست رفته، تاثير بسزايی خواهد داشت.

۵- نهضت آزادی ايران اولاً مشارکت گسترده مردم در انتخابات را نشانه بلوغ سياسی و درک ضرورت تغيير از طريق ابزارهای دموکراتيک و قانونی می‌داند و ثانياً‌ از آنچه اتفاق افتاده نبايد مايوس و نااميد بود.
۶- نهضت آزادی ايران همچنان اعتقاد دارد که اصلاحات در چارچوب قانون اساسی و استفاده از ظرفيت‌های موجود در آن تنها راه ممکن و يگانه شيوه مطلوب برای اصلاح امور کشور است. ما از ابتدا هم می‌دانستيم که راه دموکراسی راهی هموار و بدون دشواری نيست و ارزش پيمودن اين راه متناسب با هزينه‌هايی است که در طی آن پرداخت می‌شود. مسائل پيش آمده در انتخابات اخير نه نخستين مانع‌تراشی بر سر راه دموکراسی در اين سرزمين بوده است و نه آخرين آن خواهد بود. جنبش دموکراسی‌خواهی روزگار قتل‌های زنجيره‌ای و ترورهای فيزيکی روزهای سرکوب دانشجويان، زنان، معلمان، دراويش،کارگران و .... را از سر گذرانده است. اما همچنان بالنده و استوار در پی گشودن راهی است که مردم‌سالاری را به اين ديار رهنمون سازد. ترديد نبايد داشت که اين آزمون نيز، به خواست و ياری خداوند بالندگی، بلوغ و تثبيت دموکراسی را برای ملت ايران در پی خواهد داشت. اما در اين ميان، هماهنگی و اتفاق همه نيروهای سياسی تحول‌خواه، امری است ضروری که کم توجهی به آن می‌تواند آثار نامطلوبی بر روند تحولات اجتماعی بگذارد.

نهضت آزادی ايران