پيام ابوالحسن بنی صدر به مردم ايران در باره دادگاه فرمايشی

دادگاه فرمايشی و نمايشی عرق شرم بر پيشانی انسان می نشاند

هموطنان!
در ۲۲ خرداد ۱۳۶۰ هشدار دادم اگر به استقامت بر نخيزيد، استبداد بازسازی می شود و روزگار شما را سياه می کند. تنی چند از آنها که امروز در رسوا ترين دادگاه های فرمايشی و نمايشی محاکمه می شوند، آن روز در شمار بازسازندگان استبداد بودند. اما امروز، هيچ انسانی نمی تواند از رفتاری شرم نکند که حاکمان تبه کار با آنها می کنند. امروز، از کرامت و حقوق انسانيآنها است که آزادگان به دفاع بر می خيزند.

ايرانيان!
اين دادگاه فرمايشی و نمايشی به خاطر نياز آقايان خامنه ای و احمدی نژاد و مافياهای نظامی – مالی به اعلام عدم تقلب در انتخابات، ولو از زبان شکنجه ديدگان تشکيل شد. غافل از اين که اين نمايش، دليل اقوی برتقلب بزرگی است که آنها کارگردانی کرده اند. اين نمايش، شما را از صحنه ای واقعی آگاه ميسازد که پی آمد آن حذف همه آنهائی است که در ادعانامۀ خالی از حقوق و پر از زور و سخت شرم آور عامل امريکا معرفی شده اند که قصد انجام «کودتای مخملی» را داشته اند. در شگفت نشويد: قاعده هر دزدی که صاحب مال را در تعقيب خود می بيند اينست که فرياد بزند: آی دزد!

ايرانيان آزاده!
وجود استبداد و جنايت ها و خيانتها و فسادهايش، برای هر ملتی شرم آور است. با جنبش شما است که اين شرم ،پاک می شود. گمان مبريد که پس از برخاستن، می توان، بدون پی آمد، بر زمين نشست. همانطور که می بينيد، جائران با حذف «خودی» ها آغاز می کنند. اما قربانی اصلی آنها نسل جوان ايران می باشد. برای اين نسل است که گرگها چنگ و دندان تيز می کنند، زيرا برای ادامه اين رژيم تبهکار، جوانها هستند که می بايد بی جان و خاموش گردند.
پدران و مادران عزيز!
شما، و بيش از شما، فرزندان شما، ميان ولايت جمهور مردم که حق است و ولايت مطلقه فقيه که ناحق و ستمی بزرگ است بايد انتخاب کنيد. وگرنه، جز يک مرگ، مرگ تدريجی در فضای تاريک و بسته ای بيش پيش رو نمی يابيد. اينک که بر خاسته ايد بر زمين ننشينيد. زيرا وقتی جمهور شما مردم به جنبش در می آئيد، حق می آيد و باطل می رود. وقتی جمهور شما به جنبش روی می نهيد، برای خود و فرزندانتان زندگی در استقلال و آزادی است که باز می يابيد.
بهوش باشيد! بندگان بی مقدار زور، هرچه زور داشتند بکار بردند و نتوانستند شما را از جنبش بازدارند. اينک با ترتيب دادن نمايشگاه رذالت و دروغ و فريب می خواهند شما را از جنبش بازايستانند. می خواهند مراسم همه ننگ «تنفيذ» و «تحليف» را با تحقير شما، با تسليم و سکوت شما، برگزار کنند. زمان نه زمان آنست که از خود بپرسيد: اينها که به دادگاه آورده اند کيانند و پيشينه آنان چيست؟ بلکه زمان توجه به اين واقعيت است که با تحقير اينان، همه ايرانيان و بسا همه انسانها هستند که تحقير می شوند. کرامت و عزت انسانی خويش را به ياد آوريد و به جنبش خويش وسعتی به تمام تر و هدف بازهم شفاف تر بدهيد. گفته اند و راست گفته اند که دادگاه نمايشی و فرمايشی اعلان پايان اصلاح رژيم از درون است. بيش از هر زمان ديگر، نوبت شما است که بايد برخيزيد و سرزمينی را که، در آن، انسان اين اندازه تحقير می شود، وطن انسانهای کرامتمند، حقوقمند، مستقل و آزاد کنيد: ولايت جمهور مردم را برقرار کنيد.

معتمد شما
ابوالحسن بنی صدر
۱۱ مرداد ۱۳۸۸