اعتراض عزت‌الله سحابی نسبت به بازداشت دانشجويان سياسی

بازداشت دانشجويان سياسی در آستانه ۱۸ تير و ايراد اتهام "ارتباط با گروه‌های ضدانقلاب در خارج از کشور" به دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت از سوی يک منبع آگاه در دادسرای عمومی و انقلاب تهران با واکنش منفی فعالان سياسی و مدنی مواجه شد. مهندس عزت‌الله سحابی چهره شاخص جريان فکری، سياسی ملی- مذهبی يکی از اين چهره‌های سياسی است که در گفت‌وگوی کوتاهی نسبت به بازداشت دانشجويان و ايراد اتهام‌های کليشه‌ای به آنان اعتراض کرد. متن گفت‌وگوی کوتاه با مهندس سحابی به شرح زير است:

پس از واقعه کوی دانشگاه تهران در هجدهم تيرماه ۱۳۷۸، هرساله در آستانه اين روز شاهد بازداشت دانشجويان سياسی هستيم، اين در حالی است که اين واقعه و برخوردی که با دانشجويان در آن سال صورت گرفت از سوی مقام‌های ارشد جمهوری اسلامی به عنوان اقدامی زشت مطرح شد، پس چگونه است در سال‌های پس از آن رفتاری دوگانه صورت می‌گيرد و دانشجويان که بر اثر آن حادثه حرمتشان شکسته شده است، همچنان بازداشت می‌شوند؟
به‌طور کلی نسبت به هر نوع تشکل و تحرک به خصوص سياسی از طرف مردم بدبينی وجود دارد. حتی نگاه به NGO ها که در ذات خود محافلی غيرسياسی هستند، امنيتی است. بنابراين طبيعی است با اين ديد امنيتی، نسبت به دانشجويان که از فعال‌ترين و زنده‌ترين افراد جامعه هستند. سوءظن وجود داشته باشد. حالا اگر اين جوانان به ‌نام ۱۸ تير بخواهند اقدامی را انجام دهند و مشکلات و معضلات جامعه را ظاهر سازند، اين روند به نفع حکومت ارزيابی نمی‌شود، بنابراين بايد پيشگيری کند. حال اين پيشگيری می‌تواند ابتدا با جلوگيری از جمع‌شدن و تحرک و سپس با اقدام‌های پيچيده‌تر همراه باشد.

اما نحوه برخورد با دانشجويان به‌گونه‌ای است که اين موضوع در ذهن ايجاد می‌شود که يک نوع انتقام‌گيری نسبت به آنان صورت می‌گيرد.آن چيزی که قطعی است واقعه ۱۸ تير يک رسوايی بود، بنابراين آنانی که در ايجاد اين حادثه موثر بوده‌اند می‌خواهند اين بدنامی را در جای ديگری رفع کنند لذا زمينه برخورد با دانشجويان را با ايراد اتهام‌های مختلف و کليشه‌ای فراهم می‌کنند.

اما آن چيزی که در سال‌های اخير و با روی کار آمدن دولت نهم مشاهده می‌شود يک نوع هماهنگی در ارکان قدرت در چگونگی مواجهه با دانشجويان است.
از آنجا که سياست داخلی و خارجی دولت نهم در حوزه‌های مختلف از جمله سياسی و اقتصادی با موفقيت همراه نبوده است، اين عدم موفقيت بايد روی يک جريان شکسته شود تا دولت بتواند پايگاه خود را در ميان مردم تثبيت کند. اين در حالی است که دولت نهم از طبقه متوسط به دليل ميزان تحصيلات و توان استفاده از وسايل ارتباط جمعی نااميد است.

پس اين ديد و نگاه امنيتی که نسبت به فعاليت دانشجويان سياسی وجود دارد زمينه برخورد با دانشجويان و بازداشت آنان را فراهم کرده است؟
دلايل بازداشت بايد قانونی و محکمه‌پسند باشد نه براساس سوءظن. با سوءظن نمی‌شود کسی را بازداشت کرد. بنابراين اين‌گونه بازداشت‌ها محکوم است.